Κύριε διευθυντά
Οντας μαρξιστής κοσμοθεωρητικά, αριθμούμαι πολιτικά στη συμμαχία διακυβέρνησης της χώρας υπό τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ως τη μόνη κυβερνητική δυνατότητα αποφυγής του χάους. Θεωρώ ότι και η χειρότερη κυβέρνηση είναι προτιμότερη από την ακυβερνησία. ∆εν επικαλούμαι ευγενείς προθέσεις και ιδεολογήματα. Την καταβολή της σύνταξής μου προσπαθώ να διασφαλίσω.
Στον οικονομικό τομέα, και όχι μόνο, υπάρχουν αδιαμφισβήτητες επιτυχίες. Αλλά πολλές φορές έχω γίνει έξαλλος, διαπιστώνοντας δισταγμούς και φοβίες, που κρατούν αυτή την κυβέρνηση πίσω από ώριμες διαθέσεις των ψηφοφόρων της. Πνίγεται σε μία κουταλιά νερό και, ενώ παλεύει με θηρία, την τρώνε οι ψείρες. Ετσι βραχυκυκλώνει την αλλαγή της καθυστερημένης κοινωνικής συνείδησης.
Αναρωτιέμαι, και ρωτώ και εσάς, εγώ που επί πεντηκονταετία πληρώνω ειλικρινώς, αμέσως και εμμέσως, τους φόρους μου, τι κίνητρο θα έχω να ψηφίσω τους υποψηφίους μιας κυβέρνησης που θα έχει διαθέσει δημόσιους πόρους για τα καμώματα των θαλασσοπόρων της Flotilla, με κορυφαία την «μπουμπουλίνα» Πέτη Πέρκα, επιβραβεύοντας «δωρεάν μάγκες», που καταστρατηγούν την εθνική εξωτερική πολιτική;
*Ζάκυνθος
