Κύριε διευθυντά
Με αφορμή το πολύ καλό άρθρο του συνεργάτη σας ∆ημήτρη Ρηγόπουλου (φ. 4ης Οκτωβρίου) με τίτλο «Η “Ωραία Κοιμωμένη” και εμείς», επανέρχομαι στο γνωστό θέμα για το οποίο είχα αναφερθεί με επιστολή μου προ έτους.
Αν εξαιρέσουμε το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, το οποίο αποτελεί ασφαλώς συνέπεια της κατάστασης του ελληνικού σιδηροδρόμου, κατά τα λοιπά το θέμα σιδηροδρομικές συγκοινωνίες και η ποιότητα αυτών ελάχιστα απασχολεί την ελληνική κοινωνία. Η εξήγηση είναι απλή: Η σημαντική βελτίωση του οδικού δικτύου με αυτοκινητοδρόμους, η χρήση των ΚΤΕΛ στις υπεραστικές μεταφορές και κυρίως ο πολλαπλασιασμός των Ι.Χ. δεν δημιουργούν κανένα κίνητρο για κοινωνική πίεση ώστε η χώρα να πάψει να ανήκει στους ουραγούς των σιδηροδρομικών μεταφορών.
Την εποχή όπου διεθνώς συζητούνται τα θέματα και οι δράσεις για μείωση των επιπτώσεων από την κλιματική αλλαγή, εμείς σκορπίζουμε διοξείδιο του άνθρακα υπερήφανα στην ατμόσφαιρα μια και τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα αργήσουν να επικρατήσουν.
Πολύ ορθά αναφέρεται η για πολλά χρόνια βραδυπορούσα «Σύμβαση 717» ως ένας από τους παράγοντες του δυστυχήματος, αλλά πόσες άλλες Συμβάσεις βλέπουν τα χρόνια και τις δεκαετίες να περνούν και είναι ακόμα στο στάδιο των συζητήσεων, αναθεωρήσεων, επαναπροκηρύξεων με συνέπεια τα έργα να σέρνονται και οι πολίτες να καθησυχάζονται με νέα χρονικά όρια περάτωσης (βλέπε σύνδεση Αθήνας με Πάτρα, αποκατάσταση ζημιών «Daniel», σύνδεση με Λουτράκι).
Από τη στιγμή που η εκμετάλλευση της βασικής γραμμής Αθήνα – Θεσσαλονίκη έχει ανατεθεί στην Hellenic Train, οι υπόλοιπες συνδέσεις όπως προς Δυτ. Μακεδονία και Θράκη έχουν πέσει σε «νάρκη», ενώ πληρώνεται η Hellenic Train για τη λειτουργία τους ως ζημιογόνων γραμμών, και δεν υπάρχουν άλλα ρεαλιστικά σχέδια για επέκταση του σιδηροδρόμου.
Κατόπιν τούτου συσκέπτονται οι αρμόδιοι τι θα γίνει με την ακίνητη περιουσία του ΟΣΕ που δεν αποδίδει έσοδα.
Οπως αναφέρει ο Δ. Ρηγόπουλος και εγράφη στον Τύπο, η καταπληκτική ιδέα είναι να μετατραπούν οι σιδηροδρομικές γραμμές Πελοποννήσου σε ποδηλατόδρομους, τη στιγμή που υπάρχει ιδιωτική πρωτοβουλία για επαναλειτουργία της γραμμής Κόρινθος – Καλαμάτα σε φάση προκαταρκτικής μελέτης σκοπιμότητας.
Φαντάζομαι πλήθος κόσμου με τα ποδήλατά τους να μετακινούνται από την Κόρινθο προς την Τρίπολη. Σε άλλο δημοσίευμα αναφερόταν ότι το κεντρικό κτίριο γραφείων ΟΣΕ της οδού Καρόλου θα πουληθεί σε επενδυτή για να γίνει ξενοδοχείο!
Με αυτά τα σχέδια η προοπτική θα είναι να καταστεί η Ελλάδα η μοναδική από τις ηπειρωτικές χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης που δεν θα έχει ουσιαστική σιδηροδρομική σύνδεση με τις γειτονικές της χώρες (Βουλγαρία, Τουρκία, Βόρεια Μακεδονία).
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι προαστιακές συνδέσεις κυρίως της Αθήνας αλλά και Θεσσαλονίκης, Πάτρας, παραμένουν σε τόσο χαμηλή ποιότητα που δεν είναι καθόλου ελκυστικές για τον κόσμο, ενώ δεν ολοκληρώνονται συνδέσεις με τα λιμάνια Λαυρίου, Ραφήνας, με συνέπεια να προτιμούν όλοι τη χρήση των Ι.Χ.
Κλείνω με την παρατήρηση ότι πολλά ακούγονται για την ανάπτυξη του σιδηροδρόμου και με την ελπίδα ότι ίσως κάποτε φθάσουμε το επίπεδο του δικτύου ΣΕΚ και ΣΠΑΠ που υπήρχε τον εικοστό αιώνα…
*Αθήνα
