Κύριε διευθυντά
Πολλή κουβέντα γίνεται τελευταία σχετικά με την ΑΙ (artificial intelligence) και τις επιπτώσεις που θα έχει σε πολλούς τομείς της εργασίας μας. Υπάρχουν βεβαίως παραδείγματα σχετικά με το θέμα αυτό και θα αναφερθώ στις επιπτώσεις που είχε η ευρεία χρήση των υπολογιστών και των αντίστοιχων προγραμμάτων στην εργασία των αρχιτεκτόνων μερικά χρόνια πίσω.
Τελείωσα τις σπουδές μου στην αρχιτεκτονική τη δεκαετία του 1980 δίχως να έχουμε εκείνη την εποχή πρόσβαση σε υπολογιστές και σχεδιαστικά βοηθήματα. Τα σχέδιά μας τα ετοιμάζαμε κατ’ αρχήν σε ρυζόχαρτο (ένα μαλακό ημιδιαφανές χαρτί) με τη χρήση κυρίως μολυβιών, και σε δεύτερο στάδιο, αφού ήμασταν σίγουροι για το αποτέλεσμα, τα αντιγράφαμε σε σκληρό διαφανές χαρτί. Η χρήση του σχεδιαστηρίου ήταν αναγκαία, καθώς και τα διάφορα βοηθήματα για την ορθή σχεδίαση (παραλληλόγραμμο, χάρακας, κλιμακόμετρο, τρίγωνο κ.λπ.). Στην τελική σχεδίαση χρησιμοποιούσαμε ειδικά στυλό μελάνης (τους περίφημους ραπιντογράφους) που έπρεπε κάθε τόσο να φορτώνουμε με μελάνι και να χρησιμοποιούμε πολλά διαφορετικά μοντέλα ανάλογα με το πάχος της γραμμής που επιθυμούσαμε. Σε κάθε αρχιτεκτονικό γραφείο, για να προλαβαίνουμε να αντεπεξέλθουμε στον φόρτο των εργασιών μας, εκτός από τους συνεργάτες αρχιτέκτονες χρησιμοποιούσαμε και ειδικευμένους σχεδιαστές, που απασχολούνταν στην τελική παρουσίαση των σχεδίων μας. Τέλος, ελλείψει εκτυπωτών εκείνη την εποχή, τα τελικά σχέδια έπρεπε να σταλούν σε κάποιο φωτοτυπείο όπου γινόταν η εκτύπωση των αρχιτεκτονικών μας σχεδίων.
Με μεγάλη έκπληξη λοιπόν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 εμφανίσθηκε ένα τεχνικό γραφείο στην Αθήνα όπου πήγαινες τα προσχέδιά σου (αυτά που ετοιμάζαμε με μολύβι σε ρυζόχαρτο) και σου τα «περνούσαν» σε μελάνι εντός ολίγων ωρών. Ηταν η αρχική χρήση υπολογιστή και σχεδιαστικού προγράμματος (Autocad το έλεγαν και συνεχίζει ύστερα από τόσα χρόνια να εξελίσσεται) για τους αρχιτέκτονες και γενικά τους σχεδιαστές. Οταν συνειδητοποιήσαμε στο γραφείο μας τη σημασία αυτής της νέας τεχνολογίας τρέξαμε να αγοράσουμε υπολογιστές και προγράμματα σχεδιαστικά. Οι επιπτώσεις όμως που είχε η τεχνολογία αυτή στους συνεργάτες του γραφείου μας ήταν ότι οι σχεδιαστές έπαψαν να είναι αναγκαίοι. Ολο το έργο του αρχιτεκτονικού μας γραφείου γινόταν πλέον από τους ίδιους τους αρχιτέκτονες και οι σχεδιαστές δεν ήταν πλέον αναγκαίοι. Να μην αναφερθώ και στην απλοποίηση των χώρων των γραφείων μας, όπου σχεδιαστήρια μεγάλων διαστάσεων, υλικά και εργαλεία σχεδιασμού, μελάνια, ραπιντογράφοι κ.λπ. μας ήταν πλέον άχρηστα.
Οι προβλέψεις είναι σχεδόν αντίστοιχες σήμερα αναφορικά με την artificial intelligence που βρίσκεται προ των πυλών στα επαγγέλματα και στους εργασιακούς μας χώρους.
*Αρχιτέκτονας, Βρυξέλλες
