Kύριε διευθυντά
Πρέπει όλοι να συμφωνήσουν με την «Καθημερινή» ότι «στην άμμο κτίζουν» τα υπερβολικά σε αριθμό αλλά ουσιαστικά μειονεκτικά σε ποιότητα Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ) των πανεπιστημίων. Μείζων γι’ αυτό λόγος είναι η χαμηλή ποιότητα των προγραμμάτων προπτυχιακών σπουδών που τα τροφοδοτούν με διδασκόμενους. Είναι αμφίβολο το ποσοστό τούτων που θα γινόταν δεκτό σε αντίστοιχα προγράμματα Μ.Σ. του εξωτερικού και, σε μεγάλη έκταση όσοι τα προτιμούν είτε δεν δοκίμασαν καθόλου να κριθούν ως μεταπτυχιακοί φοιτητές του εξωτερικού είτε δοκίμασαν αλλά απέτυχαν στις αιτήσεις τους. Παράλληλα, ευθύνεται η ελάχιστη ενέργεια και χρόνος που επενδύει σε αυτά η πλειοψηφία από τους διδάσκοντες. Για τους οποίους είναι αδύνατο να προβλέψει κάποιος βάσιμα τόπο και χρόνο ακαδημαϊκής απασχόλησης. Και αυτό γιατί πέρα από το συμβατικό προπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών του τμήματος στο οποίο ανήκουν, διδάσκουν σε «μερικά» μεταπτυχιακά σε «μερικά» άλλα πανεπιστήμια μέσα και έξω από τη χώρα. Και αυτό παράλληλα με εργασία στον ιδιωτικό τομέα σε ιδιωτικά επαγγέλματα, καθήκοντα συμβούλου – εμπειρογνώμονα κ.λπ. κ.λπ. Βέβαια τα πολλαπλά μεταπτυχιακά σημαίνουν και πολλαπλές πηγές αμοιβών. ∆εν είδαμε όμως τα πανεπιστήμια (δηλαδή τα όργανα διοικήσεως) να προβληματίζονται από μια τέτοια πολυδιάσπαση ενδιαφερόντων και δραστηριοτήτων του ακαδημαϊκού σώματος. Οσο για το επίπεδο προπτυχιακών σπουδών που «τροφοδοτούν» με τα πτυχία τους τα μεταπτυχιακά αυτά, πολύ θα ήθελα κάποιοι να υπερασπισθούν πανεπιστημιακές σπουδές στις οποίες δεν υπάρχει κάποια δομημένη ιεράρχηση γνώσεων κατά εξάμηνα και έτη ώστε να μη ζούμε το διεθνώς παράδοξο ο φοιτητής που δεν έχει επιτύχει π.χ. στην ανατομία να διδάσκεται και να εξετάζεται στη χειρουργική! Βέβαια θα μου πείτε ότι όλα τα προγράμματα που συζητάμε έχουν «πιστοποιηθεί» επιτυχώς! Μα ακριβώς αυτό είναι που στερεί από ουσιαστικό αντίκρισμα την όποια πιστοποίηση όσο αξιόλογος και να είναι ο πιστοποιητής!
Κάποιοι θα επαναλάβουν το γνωστό «τετριμμένο τροπάριο» για τον μεγάλο αριθμό αποφοίτων που κάθε χρόνο γίνονται δεκτοί σε πανεπιστήμια στο εξωτερικό για προχωρημένες σπουδές. Δεν προδικάζει η κακή ποιότητα σπουδών την παρουσία εξαιρετικών μεμονωμένων πτυχιούχων που όμως δεν επηρεάζουν τον μέσο όρο. Επίσης, θα απαντήσουν στην κριτική με τις διάφορες «διαβαθμίσεις ποιότητας» των πανεπιστημίων και με τις «όλο και καλύτερες θέσεις» που καταλαμβάνουν τα πανεπιστήμια σε διάφορες κλίμακες ελέγχου. Οποιος γνωρίζει τον τρόπο υπολογισμού αυτών των κλιμάκων που φτάνουν να επηρεάζονται ακόμη και από τα BYTES που «ζυγίζει» η ιστοσελίδα του δικτυακού τόπου (WEB) ενός ιδρύματος μπορεί να αντιληφθεί την εγκυρότητα τέτοιων διαβαθμίσεων.
*Ομότιμος Καθηγητής ΕΚΠΑ
