Κύριε διευθυντά
Ο Τάκης (Αναστάσιος) Στέφος υπηρέτησε την εκπαίδευση και γενικότερα την παιδεία ως διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Σορβόννης και Σχολικός Σύμβουλος Φιλολόγων, ευρύτερα ως χαρισματικός φιλόλογος και διδακτικός Αθηναιογράφος στην «Καθημερινή» με πληθωρικό τρόπο. Οι ποικίλες πνευματικές – φιλολογικές δραστηριότητές του και το πλούσιο επιστημονικό και δοκιμιακό συγγραφικό έργο του αποτελούν εντυπωσιακά μεγέθη της γραμματείας μας και του πολιτισμού μας. Η ευρυόδεια θεωρητική και πρακτική προσφορά του ως αντιπροέδρου στον Σύλλογο «Οι Φίλοι του Μουσείου Γεωργίου ∆ροσίνη» και η γόνιμη αναλυτική και ερμηνευτική σειρά πολλών έργων του για την ποιητική και πεζογραφική δημιουργία του συντοπίτη του Ευβοέα Ακαδημαϊκού αποδεικνύουν το ασίγαστο πάθος λατρείας του προς το κάλλος της τέχνης και την παραγωγική γραφή. Επιπρόσθετα η θαλερή θητεία του στην Πανελλήνια Ενωση Φιλολόγων για πολλά χρόνια ως προέδρου και αντιπροέδρου, με τη μεθοδική διοργάνωση υπό την εποπτεία του και την ευθύνη του τακτικών επιστημονικών συνεδρίων και φιλολογικών σεμιναρίων ανά την επικράτεια και με την ανελλιπή έκδοση του έγκριτου τριμηνιαίου περιοδικού με τίτλο «Φιλολογική» εξακτίνωσε ανέσπερο καθοδηγητικό φως σε όλους τους φιλολόγους της χώρας.
Ο Τάκης Στέφος μας αποχαιρέτησε πρόσφατα καταλείποντας στην κρίση μας και στην ενατένισή μας μια παρακαταθήκη, την Ελυτική παρακαταθήκη – ρήτρα: «Ολα χάνονται. Του καθενός έρχεται η ώρα.
Ολα μένουν. Εγώ φεύγω. Εσείς να δούμε τώρα».
Τάκη Στέφο, ακάματε συνάδελφε και συνοδοιπόρε στις πνευματικές τρίβους της ζωής, χλωρέ μες στη φωτιά κανονάρχε, ινστρούκτορα, καθοδηγητή και Μέντορα, καλό σου ταξίδι για το υπερπέραν το επέκεινα. Είθε ο Βιργίλιος, ο Μέγας Διδάσκαλος και Οδηγός, να σε παραλάβει στο σκοτεινό ρουμάνι και να σε αναγάγει με την επική μεγαλοσύνη του και αρωγή του στο δαντικό εδεμικό φως της μνήμης για δημιουργική εγρήγορση και αγρυπνία, για ορθρισμό, των επιγιγνομένων.
Δ.φ., Επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος
