Κύριε διευθυντά
Παρακολούθησα τις προάλλες τον αγώνα της εθνικής μας ομάδας μπάσκετ απέναντι στο Ισραήλ. Είδα τρία αδέλφια, τους Γιάννη, Θανάση και Κώστα Αντετοκούνμπο, να ψάλλουν τον Εθνικό μας Υμνο και μετά να εναλλάσσονται στο παιγνίδι με επιτυχία. Στη συνέχεια διερωτήθηκα κατά πόσον τα τρία παλικάρια θα βρίσκονταν στο παρκέ της βραδιάς, αν δεν υπήρχε ο μετανάστης (δεν γνωρίζω αν ήταν και λαθρομετανάστης) που είχε έλθει στην Ελλάδα αναζητώντας μια καλύτερη τύχη, ο αείμνηστος πατέρας τους Τσαρλς και η μάνα τους φυσικά για να τους εμπνεύσει την αγάπη για τον αθλητισμό και το ευ αγωνίζεσθαι. Προτείνω λοιπόν, ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα της τρέχουσας διοργάνωσης, ο ∆ήμος Αθηναίων να δώσει σε ένα νέο δρόμο ή σε μια πλατεία που τα παλικάρια μας εκτέλεσαν τις πρώτες τους βολές με την καθοδήγηση του πατέρα τους, το όνομα του Τσαρλς Αντετοκούνμπο. Να το βλέπουμε και να παραδειγματιζόμαστε.
*Βούλα
