Κύριε διευθυντά
Σύμφωνα με το περιβόητο ChatGPT, ένα έδεσμα για να χαρακτηριστεί «παραδοσιακό» πρέπει να παρασκευάζεται με συνταγές και τεχνικές, η γνώση των οποίων μεταφέρονται από γενιά σε γενιά. Είναι σωστό λοιπόν να πωλείται ως «παραδοσιακή» –για παράδειγμα– η σπανακόπιτα και η πίτα Σκοπέλου που, αντί να περιέχουν το πατροπαράδοτο και εγνωσμένης αξίας ελαιόλαδο, βανδαλίζονται με σπορέλαια άγνωστης ποιότητας και προέλευσης; Μήπως σε αυτές τις περιπτώσεις ο χαρακτηρισμός «τύπου παραδοσιακές» πίτες (όπως βούτυρα «τύπου Κερκύρας») θα ήταν ο καταλληλότερος για να αποφεύγεται, μεταξύ άλλων, η παραπλάνηση των καταναλωτών;
Τέλος, ο φούρνος που παρασκευάζει «πειραγμένα» προϊόντα μπορεί να αποκαλείται «παραδοσιακός»; Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης η απάντηση θα ήταν Οχι. Εδώ, απλά, φταίει ο… Μητσοτάκης!
*Ομότιμος καθηγητής
