Κύριε διευθυντά
Θα ήθελα να συμπληρώσω την εξαιρετική επιστολή του καλού μου φίλου Γιάννη Θεοδωρόπουλου («Κ» 26-8-25), την αναφερόμενη στους αδελφούς του παππού μου, από την πλευρά της μητέρας μου, αντιναύαρχο Αγγελο Μπακόπουλο και αντιστράτηγο Κωνσταντίνο Μπακόπουλο.
Ο ναύαρχος εκτός από το βρετανικό παράσημο, είχε τιμηθεί για την αντιστασιακή του δράση, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και από την ελληνική πολιτεία με την απονομή του Χρυσού Αριστείου Ανδρείας στις 4-9-1945 επειδή: «Διά συνεχούς, μακράς, εντατικής, τολμηράς και εξαιρετικώς επικινδύνου ενώπιον του εχθρού προσπαθείας, δι’ ην απητείτο μεγίστη ενεργητικότης, θάρρος και αυτοθυσία, προσέφερε πολλαπλάς εθνικάς υπηρεσίας».
Ηταν το δεύτερο Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας που του απενεμήθη. Το πρώτο του είχε απονεμηθεί στις 25-2-1925 επειδή: «Αναμφισβητήτως διεκρίθη επ’ ανδραγαθία και στρατιωτική αξία εν πολέμω». Αν δεν απατώμαι είναι ο μοναδικός αξιωματικός του Π.Ν. που έτυχε της τιμής να του έχουν απονεμηθεί δύο Χρυσά Αριστεία Ανδρείας.
Το 1983, η Ακαδημία Αθηνών τον τίμησε: «Δι’ εξαίρετον ανθρωπιστικήν και πατριωτικήν ενέργειαν κατά την περίοδον της γερμανικής κατοχής».
Κατά τη διάρκεια της κατοχής, ως διευθυντής της Υπηρεσίας Φάρων, ήταν και επικεφαλής μυστικής οργάνωσης με έργο τη διαφυγή προσωπικού του Π.Ν. στη Μέση Ανατολή, τη διαβίβαση πληροφοριών προς τους συμμάχους, τη συντήρηση και παροχή βοήθειας στις οικογένειες του προσωπικού του Ναυτικού που βρισκόταν στη Μέση Ανατολή και τη συγκράτηση του προσωπικού, το οποίο παρέμενε στην Ελλάδα. Η οργάνωση βοήθησε περίπου 6.700 οικογένειες, διένειμε περί τους 132 τόνους τροφίμων, και 14.000 κονσέρβες και μοίρασε το αντίστοιχο ποσό των 14.000 περίπου χρυσών λιρών. *
* Τα στοιχεία ελήφθησαν από το βιβλίο του αντιναυάρχου Π.Ν. ε.α. Αναστασίου Δημητρακόπουλου: «Βιογραφικό Λεξικό των Αποφοίτων της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων (ΓΕΝ- Αθήνα 2006).
*Πλοίαρχος Π.Ν. ε.α.
