Κύριε διευθυντά
Διάβασα στην «Κ», φ. 17/8/2025, το δημοσίευμα με τίτλο «Τα αρχαία γκράφιτι των πλοίων».
Οι υπογράφοντες επιστήμονες του Κέντρου Ναυτιλιακής Ιστορίας του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Ερευνας αναφέρουν ότι στο εν λόγω Κέντρο βρίσκεται σε εξέλιξη ένα ερευνητικό έργο μελέτης χαραγμάτων πλοίων που υπάρχουν σε μεταβυζαντινά και νεότερα μνημεία στην Ελλάδα, κυρίως σε ιερούς ναούς και μονές.
Σκοπός της έρευνας είναι ο εντοπισμός, η διάσωση και ανάδειξη των ναυτικών χαραγμάτων, ως ιστορικά τεκμήρια ναυτικής ζωής και τεχνολογίας και στοιχεία ναυτικής κληρονομιάς. Αναμφίβολα ένας ενδιαφέρων και θετικός στόχος.
Ωστόσο, σύμφωνα με τα αναγραφόμενα, τα χαράγματα αυτά έχουν συνήθως χαραχθεί πάνω στις τοιχογραφίες ιστορικού μνημείου, μάλιστα με αιχμηρά εργαλεία. Αναφέρονται οι περιπτώσεις στους Αγίους Αποστόλους, Πυργί Χίου, πάνω σε τοιχογραφίες του 1665, στον Ιστορικό ναό Παναγίας Αγρελωπούσαινας, Καλαμωτή Χίου, πριν το 1317, κ.ά.
Γίνεται καταφανές ότι το ερευνητικό αυτό έργο αναδεικνύει και προβάλλει χαράγματα, τα οποία έχουν προκαλέσει σοβαρές καταστροφές σε παλαιά φιλοτεχνημένα τμήματα ιστορικών μνημείων!
Επίσης, κατά το Ερευνητικό Κέντρο, η εν λόγω έρευνα παράλληλα αναδεικνύει τα μνημεία που φιλοξενούν τα χαράγματα, ως εξέχοντα σημεία ναυτικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Δηλαδή τα καταστρεπτικά χαράγματα, όση ειδική σημασία και αν έχουν καθαυτά, θεωρούνται ευεργετικά των ιστορικών μνημείων που έχουν ανεπανόρθωτα βλάψει;
Κάπως ανεξήγητα δεν ακούγονται όλα αυτά;
*Αντιναύαρχος Π.Ν.
