Κύριε διευθυντά
Διάβασα στην αγαπητή «Καθημερινή» (φ. 22/8) άρθρο του καλού συνεργάτη σας κ. Σάκη Μουμτζή σχετικό με την πώληση της Ελληνικής Βιομηχανίας Οχημάτων (ΕΛΒΟ) σε ισραηλινή εταιρεία.
Ο κ. Σ.Μ. αναφέρεται αφ’ ενός μεν σε αντιδράσεις για την εθνικότητα του αγοραστή και αφ’ ετέρου σε απορίες για το πώς αποφασίσθηκε η πώληση μιας τέτοιας εταιρείας, στρατηγικής σημασίας για την Αμυνα.
Παρακαλώ, σημειώστε τα εξής:
– Η ΕΛΒΟ έχει πωληθεί προ… 5ετίας όταν το πολιτικό κλίμα, σχετικά με το Ισραήλ, δεν ήταν το ίδιο με το σημερινό.
– Τη στρατηγική, όντως, σημασία της εταιρείας για την Αμυνα, ουδόλως υπελόγισαν οι πωλούντες! Περί άλλων ετύρβαζαν!
Ας κάνω όμως μια μικρή αναδρομή, πολύ χρήσιμη. Η ΕΛΒΟ ιδρύθηκε από την αυστριακή STAYER ως συμμετοχή της στην εκβιομηχάνιση της χώρας λόγω αγοράς μεγάλου αριθμού οχημάτων από την Αυστρία. Αργότερα αγοράσθηκε από το κράτος, οπότε εισέβαλαν οι κομματικές και συνδικαλιστικές ορδές. Ανεξέλεγκτοι διορισμοί κομματικών παρακεντέδων, διοικήσεις άσχετες και μηδενικός οικονομικός έλεγχος. Φυσικό ήταν να επέλθει η διάλυση. Η κορύφωση της λεηλασίας είδε ημέρες δόξας επί κυβερνήσεων κ. Κώστα Καραμανλή και κ. Γιώργου Παπανδρέου. Περί το 2011 ο τότε ΥΕΘΑ κ. Ευάγγελος Βενιζέλος αντί να επιχειρήσει να την εξυγιάνει την έκλεισε. Φαλιμέντο! Την ίδια, ακριβώς, στιγμή η αντίστοιχη Τουρκική Βιομηχανία έκανε θαύματα. Εφοδίαζε τον Στρατό της γείτονος με όλους τους τύπους οχημάτων και έκανε ογκώδεις εξαγωγές τροχαίου υλικού.
Ακολούθησε απογραφή της οποίας η διάρκεια ξεπέρασε τα… επτά (7) έτη. Ασφαλώς, υποθέτετε το γιατί.
Το 2020 η ΕΛΒΟ πουλήθηκε, σε εντελώς ευτελή τιμή, σε ισραηλινή εταιρεία. Εκτοτε, ουδέν.
Προ διετίας ήρθε σε συζητήσεις πώλησή της σε Ελληνα επιχειρηματία χωρίς μέχρι σήμερα να προκύψει κάτι. Δεν θα σχολιάσω με οργή και κλαυθμό αυτή την αντιμετώπιση του προβλήματος ελέγχου μιας τόσο βασικής και στρατηγικής σημασίας αμυντικής βιομηχανίας από τους πολιτικούς. Πρόκειται για έμμεσο τορπιλισμό της αμυντικής προσπάθειας της χώρας. Ρίξτε, παρακαλώ, μια ματιά στο τι γίνεται και σήμερα. Οι δύο εναπομείνασες κρατικές αμυντικές βιομηχανίες (ΕΑΒ, ΕΑΣ) διοικούνται από κομματικούς φίλους.
Σημ. 1: Πέραν της ΕΛΒΟ σε ισραηλινή εταιρεία έχει πωληθεί και μία σημαντική ελληνική ιδιωτική βιομηχανία. Η INTRACOM DEFENCE. Κατά τ’ άλλα οι μεγαλοστομίες περί καινοτομιών στην Αμυνα δίνουν και παίρνουν.
Σημ. 2: Μόλις πρόσφατα (19-8-25) ανακοινώθηκε ότι ο όμιλος SK GROUP (SAΜY KATSAV) απέκτησε το σύνολο των μετοχών της ΕΛΒΟ και είναι αποκλειστικός ιδιοκτήτης της. Ο όμιλος ήταν μέτοχος στο προηγούμενο σχήμα.
*Υπ/γος ε.α., Αθήνα
Απάντηση:
Ευχαριστώ τον αξιότιμο αναγνώστη για την επικοινωνία.
1. Γνωρίζω άριστα την ιστορία της ΕΛΒΟ. Είναι μια πονεμένη υπόθεση.
2. Δεν εξέφρασα δική μου απορία γιατί δεν εξυγιάνθηκε η εταιρεία, αλλά μετέφερα τις επικρίσεις μερικών σχολιαστών. Την άποψή μου τη διατυπώνω με σαφήνεια στο άρθρο μου. Το πολιτικό μας σύστημα είναι ανίκανο να εξυγιάνει οποιαδήποτε προβληματική επιχείρηση. Και όταν μιλώ για πολιτικό σύστημα αναφέρομαι στα κόμματα, τα συνδικάτα, τους δημοσιογράφους, την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Συνεπώς, καλώς πουλήθηκε η ΕΛΒΟ και καλώς πουλήθηκε στη συγκεκριμένη εταιρεία ισραηλινών συμφερόντων.
3. Η αδυναμία να αποκτήσουμε εθνική αμυντική βιομηχανία δεν είναι απλώς μια παθογένεια του πολιτικού μας συστήματος, είναι ένα δομικό του στοιχείο. Σας παραπέμπω στο… αντιεροπορικό σύστημα «Αρτεμις» της δεκαετίας το 1980.
Ευχαριστώ για μια ακόμη φορά για την επικοινωνία.
ΣΑΚΗΣ ΜΟΥΜΤΖΗΣ
