Κύριε διευθυντά
Συμμερίζομαι απολύτως τον σταθερά εκφραζόμενο προβληματισμό σας σχετικά με την απειλή του «δημογραφικού» για την Ελλάδα. Που γίνεται περισσότερο εφιαλτική σε αντιδιαστολή με τον ζοφερό υπερπληθυσμό του πλανήτη. Συμφωνώ με τις εκτιμήσεις σας για τη δευτερεύουσα σημασία των, θετικών, βέβαια, επιδομάτων και τη ζωτική ανάγκη να επιστρέψουν δυναμικές και παραγωγικές ηλικίες, που έφυγαν στο εξωτερικό, διωγμένες από τη δυστοπία αυτής της χώρας. Λογικά και βάσιμα όλα αυτά.
Καταθέτω την άποψή μου ότι το κεντρικό ζήτημα για την αντιστροφή αυτής της κατάπτωσης είναι η αναγέννηση της υπαίθρου και του πρωτογενούς τομέα. Στις αγροτικές κοινωνίες, που πρέπει, βέβαια, να είναι σύγχρονες και ελκυστικές, γεννιούνται τα πολλά παιδιά, με φυσική αναγκαιότητα. Το πρόβλημα είναι εξόχως σύνθετο, καθώς συναρτάται με την αναμόρφωση και την εκλογίκευση των τερατουπόλεων της χώρας. Είναι μία νέα «Μεγάλη Ιδέα».
Με τόση «αριστεροσύνη» σε αυτή τη χώρα, αναρωτιέμαι πώς δεν υπήρξε ποτέ προσπάθεια για παραγωγικούς συνεταιρισμούς, για ενώσεις ανθρώπων σε ομαδικές καλλιέργειες; Αν αποστρέφονται τα «κιμπούτς», λόγω δυσανεξίας προς το Ισραήλ, ας τα ονομάσουν «κολχόζ», ώστε να διοχετευθεί παραγωγικά και… τεκνοποιητικά η νοσταλγία!
*Συντ/χος ΕΤΕ, Ζάκυνθος
