Κύριε διευθυντά
Η απώλεια του ∆ημήτρη Κωνσταντάρα με ώθησε εις το να ανακαλέσω στη μνήμη μου την ευχετήρια κάρτα την οποία μου έστειλε εκείνος το έτος 2006, και έχω φυλάξει έκτοτε, με λόγια του Νομπελίστα Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Παραθέτω, αν δημοσιευθεί, απόσπασμα σαν απόδοση τιμής εις τον εκλιπόντα και ως οδηγό ζωής για όλους μας:
«Αν ήξερα ότι αυτή θα ‘ταν η τελευταία φορά που θα σ’ έβλεπα να φεύγεις, θα σ’ αγκάλιαζα και θα σου ‘δινα ένα φιλί και θα σε ξαναφώναζα για να σου δώσω κι άλλα… Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι’ αυτό μη περιμένεις άλλο. Κάν’ το σήμερα. Γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μία αγκαλιά, ένα φιλί… Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις “συγγνώμη”, “σε παρακαλώ”, “ευχαριστώ”… όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις».
