Kύριε διευθυντά
Στη θέση που διατυπώνεται στο κύριο άρθρο της «Κ», φ. 26/8, θέλω να συνεισφέρω με τα ακόλουθα: Η Βασιλίσσης Ολγας δεν έκλεισε χωρίς σχέδιο. Ηταν κομμάτι του ευρύτερου και εμπεριστατωμένου σχεδιασμού, αυτού της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων, που ξεκίνησε ήδη πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες με τη ∆ιονυσίου Αρεοπαγίτου και είναι προϊόν σοβαρών αρχιτεκτονικών, πολεοδομικών και κυκλοφοριακών μελετών.
Ούτε έκλεισε για να ανοίξει ως πεζόδρομος σε μερικούς μήνες. Εξαρχής ο σχεδιασμός μας προέβλεπε ήπια κυκλοφορία, ΜΜΜ αλλά όχι Ι.Χ., πλην αυτών που εξυπηρετούν υποδομές της περιοχής, και απαιτούσε ένα σύνθετο έργο που θα χρειαζόταν χρόνο.
Το έργο, που ολοκληρώνεται σε μερικούς μήνες, είναι αυτό ακριβώς που σχεδιάσαμε και δρομολογήσαμε, παρά τον λυσσαλέο πόλεμο της σημερινής δημοτικής αρχής που ζητούσε ξήλωμά του και παράδοση του δρόμου ξανά στα αυτοκίνητα όπως πριν, κατά παρέκκλιση κάθε περιβαλλοντικής λογικής, κάθε κανόνα σύγχρονης αστικής ανάπτυξης, αλλά και αγνοώντας έως και χλευάζοντας τις σημαντικές αρχαιολογικές ανακαλύψεις, που είναι κομμάτι του έργου και σύντομα θα αποτελούν νέο πεδίο ενδιαφέροντος για την πρωτεύουσα. Αντίστοιχα έργα και παρεμβάσεις γίνονται σε κάθε πόλη και πρωτεύουσα του κόσμου με στόχο την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής κατοίκων και επισκεπτών.
