Κύριε διευθυντά
Αφορμή για την επιστολή μου αυτή είναι το δημοσίευμα της εφημερίδος σας («Κ», 5/8/2025) με τίτλο «Ο κόσμος βρίσκεται σε κρίση πλαστικού».
Αφού ενημερώσω ότι είμαι παραγωγός εύκαμπτων πλαστικών προϊόντων με εργοστασιακή μονάδα στη βιομηχανική περιοχή Σχηματαρίου – Οινοφύτων, επιθυμώ εξαρχής να δηλώσω ότι σκοπός της επιστολής μου δεν είναι να πάρω θέση υπέρ των πλαστικών, αλλά να προσπαθήσω να θέσω το θέμα της παγκόσμιας ρύπανσης στις πραγματικές του διαστάσεις.
Είναι γεγονός ότι τα πλαστικά τις τελευταίες δεκαετίες έχουν μίαν ιλιγγιώδη ανάπτυξη, η οποία όμως είχε θετικές επιπτώσεις στη ζωή των ανθρώπων όπως πλαστικές σύριγγες μιας χρήσης, συσκευασία τροφίμων, αντικατάσταση μεταλλικών εξαρτημάτων π.χ. στα αεροπλάνα με ελαφρύτερα πλαστικά, άρα εξοικονόμηση καυσίμων κ.ο.κ.
Ομως μετά τη χρήση τους τα πλαστικά ρυπαίνουν.
Ακριβές, είναι όμως τα μόνα;
Η τεχνολογική ανάπτυξη έφερε σημαντική αύξηση πολλών υλικών όπως ξύλο, χαρτί, μέταλλα, ορυκτά, λιπάσματα, γεωργικά φάρμακα και τόσα άλλα. Ολα αυτά είναι αμέτοχα στην παγκόσμια ρύπανση;
Και αν πάρουμε μέτρα κατά της χρήσης των πλαστικών, οι κίνδυνοι για την υγεία των πολιτών θα εκλείψουν;
Η αντικειμενική απάντηση είναι όχι.
Χρειάζεται συνολική αντιμετώπιση του προβλήματος και όχι μεμονωμένα απαγορευτικά μέτρα για να υπάρξει πραγματική βελτίωση της παγκόσμιας ρύπανσης.
