Κύριε διευθυντά
Μετά τη δημοσίευση της τελευταίας επιστολής μου, θα ήθελα να προσθέσω μερικά ακόμη στοιχεία ταλαιπωρίας που αντιμετώπισα, προκειμένου να αγοράσω τα υποχρεωτικά βεγγαλικά για τη βάρκα μου, που αν δεν τα έχω, θα πρέπει να πληρώσω βαριά πρόστιμα! Συνοψίζω: Σε μια πρώτη επίσκεψη στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής μου, για να μάθω τι χαρτιά πρέπει να προσκομίσω, μου είπαν: α) βεβαίωση από το κατάστημα αγοράς των βεγγαλικών, β) παράβολο 2 ευρώ, γ) το έγγραφο πλόων του σκάφους, δ) βεβαίωση ψυχιάτρου ότι μπορώ να έχω και να χρησιμοποιήσω τα βεγγαλικά!
Τα μάζεψα και τα πήγα στο τμήμα, όπου έβγαλαν σε όλα φωτοτυπίες και συμπλήρωσαν σε 2-3 κόλλες όλα μου τα στοιχεία ξανά και ξανά και περίμενα να μου δοθεί το χαρτί για το κατάστημα πώλησης! Αμ δε! Μου είπαν να τηλεφωνήσω μετά από 2-3 μέρες, αν θα έχει έρθει το απόσπασμα ποινικού μητρώου μου. Τηλεφώνησα και δεν είχε έρθει, ξαναπήρα και είχε βρει τον δρόμο, αλλά είχε φύγει ο κ. διοικητής για να υπογράψει και θα έπρεπε να δοκιμάσω το Σάββατο, αλλιώς τη ∆ευτέρα να πάω πάλι για να πάρω την άδεια πώλησης και να πάω στο κατάστημα να τα αγοράσω! Η ταλαιπωρία, όχι μόνο συνεχίζεται, αλλά χθες ∆ευτέρα που έμαθα ότι ήταν υπογεγραμμένο το χαρτί για την αγορά τους και πήγα να το πάρω, μου είπαν ότι πρέπει, μετά την αγορά, να τους πάω υπεύθυνη δήλωση ότι τα αγόρασα! Εκεί πλέον τα ‘παιξα και άρχισα να φωνάζω ότι αυτοί που συνέταξαν αυτά, καθώς και όποιοι τα ενέκριναν, πρέπει να πάνε ψυχιατρείο και όχι οι σκαφούχοι. Οι καημένοι οι αστυνομικοί, προσπαθούσαν να με ηρεμήσουν!
Αυτή δυστυχώς είναι η καθημερινότητα που πολλοί αναφέρουν ως επόμενο στόχο θεραπείας, αλλά εμείς, ως πολίτες, βλέπουμε να βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στον παραλογισμό!
*Ιατρός
