Κύριε διευθυντά
Οικογενειακοί λόγοι μού επέβαλαν ολιγοήμερη επίσκεψη και περιήγηση σε τρία ελληνικά νησιά: Κρήτη, Σπέτσες, Ζάκυνθο. Χωρίς πολλά λόγια και υπερβολές, φύση πανέμορφη, μοναδική, θάλασσα γαλάζια, ζηλευτή, να την πιεις στο ποτήρι. Αλλά, αλλά, αλλά υπέρμετρη, ασύμμετρη, ασυντόνιστη οικοδομική δραστηριότητα. Τσιμέντο, πολύ τσιμέντο παντού. Οι αριθμοί ευημερούν και αυξάνουν αλματωδώς στον τουρισμό, πολλοί χαμογελούν και χαίρονται. Οι περισσότεροι αγανακτούν, πάσχουν και υποφέρουν. Οι υποδομές έχουν υπερκορεστεί. Συγκοινωνίες, επικοινωνίες, δίκτυα ύδρευσης, αποχέτευσης, καθαριότητος υπολειτουργούν. Ο ανθρώπινος μηχανισμός κουράστηκε, εξοντώνεται, αγανακτεί και ο Ελληνας φορολογούμενος πασχίζει να εξυπηρετηθεί. Οι εν γένει προσφερόμενες υπηρεσίες, κάτω του μετρίου. Μεγάλο μέρος στις υπηρεσίες εστίασης και φιλοξενίας καλύπτεται από φοιτητές. Συγκινητικό, αλλά και λυπηρό. Οι αμοιβές και ασφαλιστικές καλύψεις εργαζομένων στην παραγωγή και υπηρεσίες μας καθιστούν σχεδόν ουραγούς στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ο γόρδιος δεσμός του πληθωρισμού μας έχει δέσει κόμπο. Εάν οι αμοιβές δεν αυξηθούν, η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα θα παραμείνουν καθηλωμένες. Η ελληνική μέση οικογένεια για να ζήσει ευπρεπώς, υπό τας σημερινάς συνθήκας, απαιτεί μηνιαίο εισόδημα πολύ μεγαλύτερο και με αξιοκρατική και δίκαιη φορολόγηση.
Ερώτηση: Ποιος είναι ο ανασταλτικός παράγων, ποιος ή ποιοι αντιδρούν και γιατί;
