Κύριε διευθυντά
Πρέπει να έχουμε πετύχει ακόμη μία παγκόσμια πρωτοτυπία. Να υπήρχε λεωφόρος δίπλα στη θάλασσα και χρόνια τώρα οι διατρέχοντάς την να μη βλέπουν τη θάλασσα και να νομίζουν ότι οδηγούν σε μια λεωφόρο στο Κάνσας των ΗΠΑ.
Η μπαζωμένη παραλία του Ν. Φαλήρου-Μοσχάτου-Τζιτζιφιών παρουσιάζει, χρόνια τώρα, ένα οικτρό θέαμα και δεν θα πρέπει οι κατά καιρούς αρμόδιοι, που την έφεραν και συνεχίζουν να την διατηρούν σ’ αυτό το χάλι, να αισθάνονται υπερήφανοι για τα έργα τους και τη διαιώνιση του απαράδεκτου θεάματος.
Ας ελπίσουμε ότι θα βρεθούν κάποιοι κοινοί νόες ώστε να διορθώσουν επιτέλους την απαράδεκτη κατάσταση, που δημιούργησαν άνοες προκάτοχοί τους, αλλιώς για να φθάσεις από τον Πειραιά στην πολυδιαφημισμένη Αθηναϊκή Ριβιέρα, θα πρέπει πρώτα να διασχίσεις τη Σαχάρα του πάλαι ποτέ κραταιού Νέου Φαλήρου.
Το τραγουδάκι «Πάμε μια βόλτα στο Φαληράκι» φαντάζει πλέον σαν τραγούδι της εποχής των ανθρώπων των σπηλαίων, και αν πας σήμερα την καλή σου στο Φαληράκι για να της κάνεις, κατά το τραγούδι, «εξομολόγηση ερωτική», μάλλον θα είσαι τρελός και θα έχεις χάσει το παιχνίδι… από τα αποδυτήρια!
*Πλοίαρχος Π.Ν. ε.α.
