Κύριε διευθυντά
Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1980 βρέθηκα στη Σκύρο σχεδιάζοντας και επιβλέποντας διάφορες οικοδομές. Τότε, για πρώτη φορά, προέκυψαν οι επιδοτήσεις των κτηνοτρόφων για τα ζωντανά τους. Οι Σκυριανοί, που αποκαλούν τα ζωντανά τους «πράγματα», δεν υπήρχε περίπτωση να σου πουν πόσα ζώα έχουν στην ιδιοκτησία τους.
Ηλθε λοιπόν η ώρα της καταμέτρησης των «πραγμάτων» και με έκπληξη οι υπάλληλοι του υπουργείου βρήκαν τόσα ζώα που κανονικά δεν θα έπρεπε να υπολείπεται χώρος στο νησί για τους κατοίκους. Ολη τη νύχτα κυκλοφορούσαν φορτηγά που μετέφεραν τα ζωντανά από τη μία μεριά του νησιού στην άλλη ώστε να πολλαπλασιαστεί δεόντως η απαρίθμηση των «πραγμάτων». Την επόμενη χρονιά κατά την καταμέτρηση των ζώων οι υπάλληλοι του υπουργείου έφεραν μαζί τους σφραγίδες με ανεξίτηλο χρώμα και σφράγισαν όλα τα «πράγματα» του νησιού, και έτσι επιτέλους εμφανίσθηκε χώρος για να ζήσουν και οι άνθρωποι στο νησί τους. Περιττό να σας πω πόσο έξαλλοι έγιναν οι κτηνοτρόφοι με την καταμέτρηση που τους στέρησε μερικές χιλιάδες (δραχμές τότε) σε επιδοτήσεις.
*Αρχιτέκτων
