Κύριε διευθυντά
Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά για τη φιλοξενία επιστολών μου στη στήλη των αναγνωστών της έγκριτης εφημερίδας σας και ιδιαιτέρως για τον συνδυασμό τους με επιλεγμένη εικονογραφική παρουσίαση, όπου κρίνεται αναγκαίο.
Επ’ ευκαιρία, σχετικά με το θέμα της γλώσσας, στα λεγόμενα SOS, θα ήθελα να προσθέσω, όπως μου υποδείχθηκε από παλαιά καθηγήτριά μου στο πανεπιστήμιο και νυν επίτιμη, και τη διαφορά του «άμεσα» από το «αμέσως», κάτι που γνώριζαν καλά ακόμη και τα «παιδιά» στα εστιατόρια και έσπευδαν να φωνάξουν μελωδικά: «Αμέσως… έφτασεεε» αντί του μακρόσυρτου «έρχεταιιιι…» των παλαιοτέρων. Αμεσα, πάντως, όχι, δεν έλεγε κανείς.
Στον ίδιο κατάλογο, ενδεικτικό ούτως ή άλλως, θα άξιζε να προστεθεί ότι το κόστος, όσο αυξημένο, δεν έχει πληθυντικό. Οπως και το ιταλικό il costo, με το οποίο συνδέεται. Τα «κόστη» δεν συνηθίζονται στη γραμματική, παρά μόνο στην πλάτη μας. Στην ερώτηση: Quanto costa, δηλαδή πόσο κοστίζει, η άμεση απάντηση για το… Costa Navarino, είναι πανάκριβα!
Ας μην τα μπερδεύουμε, όμως. Ούτως ή άλλως, το «πολιτικό κόστος» προφυλάσσεται καλά και καλύπτεται πανταχόθεν, χωρίς λάθος. Αυτό οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε. Και η συνέπεια με τις συνέπειες, μια διαφορά την έχει. Το ίδιο και η συνθήκη που παραβιάζεται, αλλά με τις συνθήκες που επικρατούν και αλλάζουν κάθε μέρα, νιώθει κανείς περίεργα να γράφει για μία μόνο γλώσσα, όταν η παγκόσμια Κοινή μιλάει τώρα εικονικά και άπταιστα βαλλιστικά… με υβριδικά πειρηνικά.
Και κάτι ακόμη ελληνικό: Σάββατο πρωί στην τηλεόραση, θέμα η εφηβεία, με προσκεκλημένη νεαρή ψυχολόγο, η οποία συνιστά: «Για την αντιμετώπιση του προβλήματος, οι γονείς πρέπει να έχουν ενημερότητα»… (sic). Οπως και να το πεις, δύσκολο είναι… Και οι έφηβοι θέλουν κι αυτοί μια κάποια ορατότητα και τελικά ωριμότης και ορατότης μηδέν…
Μόνο μία Βαβέλ υψώνεται, πανίσχυρη και ευρύχωρη, για να χωράει τα πάντα και ο συγγραφέας να απορεί: «Και τώρα, τι τα θέλουμε πια τα λόγια, αφού δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε;».
Κι όμως, εμείς θα προσπαθούμε. ∆εν παραιτούμεθα άμεσα…
ΥΓ.: Για τη Βαβέλ στην Τέχνη, βλ. τις θαυμάσιες ελαιογραφίες του Μπρίγκελ (16ος αι.) και από τους Ελληνες ζωγράφους, εκείνες του Απόστολου Γιαγιάνου.
