Κύριε διευθυντά
Oταν ανθίζουν τα δέντρα των κερασιών, από ό,τι διαβάζουμε, γιορτάζεται σαν ένα σημαντικό γεγονός στην Ιαπωνία. Αυτή την εποχή ανθίζουν τα λιγούστρα, που παρεμπιπτόντως είναι ένα δεντράκι ιαπωνικής καταγωγής, που φύτεψε (επιλογή για την οποία πρέπει να του είμαστε ευγνώμονες) στα πεζοδρόμια της Αθήνας πριν από 40 χρόνια ο τότε δήμαρχός της (1978-1986) ∆ημήτρης Μπέης.
Η αντίθεση που δημιουργούν τα κιτρινωπά άνθη με το σκούρο πράσινο φύλλωμά τους, ομορφαίνει την, σε γενικές γραμμές, γκριζωπή πραγματικότητα που τα περιβάλλει. Τα δεντράκια αυτά αποδείχτηκαν εξαιρετικά ανθεκτικά στον χρόνο με δεδομένη την επιδείνωση των κλιματικών συνθηκών και την ελάχιστη έως καθόλου φροντίδα που έχουν (για να μην αναφερθώ στη συχνή κακοποίηση του φλοιού του κορμού τους στην προσπάθεια που κάνουν οι οδηγοί, καβαλώντας το πεζοδρόμιο, να παρκάρουν τα αυτοκίνητά τους στους εξαιρετικά στενούς δρόμους). Η μόνη φροντίδα που χρειάζονται είναι να αφαιρούνται τα κατώτερα (συνήθως) κλαδιά που ενίοτε ξεραίνονται.
Αποδίδω μάλιστα την καλή κατάσταση στην οποία βρίσκονται τώρα στο ριζικό κλάδεμα που προηγήθηκε, προ διετίας επί δημαρχίας Μπακογιάννη, για να μπορεί να περάσει απρόσκοπτα το μηχάνημα ανανέωσης του ασφαλτοτάπητα των δρόμων. Θεωρώ ότι το κλάδεμα στα δέντρα των πεζοδρομίων, σε ετήσια ή διετή βάση (που γίνεται μεν αλλά συνήθως περιστασιακά), θα πρέπει να μπει με πιο συστηματικό τρόπο στον προγραμματισμό του δήμου της Αθήνας.
*Συνταξιούχος παθολόγος
