Κύριε διευθυντά
Στο πολύ σοβαρό θέμα της συζήτησης που άρχισε για την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, θα μου επιτρέψετε λίαν επιγραμματικά να κάνω μερικές παρατηρήσεις.
α) Η μονιμότητα στο ∆ημόσιο καθιερώθηκε επειδή οι δημόσιοι υπάλληλοι ήταν κάποτε έρμαιο των κυβερνητικών αλλαγών.
β) Νομίζω ότι μπαίνει το κάρο μπροστά από το άλογο: ∆εν έχει νόημα να προσλαμβάνεις ρουσφετολογικά υπαλλήλους και στη συνέχεια να τους αξιολογείς, να τους απειλείς στην ουσία, και να τους δημιουργείς αίσθημα ανασφάλειας.
γ) Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος η πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων να αισθανθεί απειλούμενη.
δ) Σε πρώτη φάση θα ήταν αρκετό να εντοπιστούν όλα τα ρουσφετολογικά παραθυράκια που υπάρχουν σε διάφορους νόμους και να κλείσουν πρώτα αυτά.
ε) Μεγάλη σημασία θα έπρεπε να δοθεί στην αξιολόγηση και την τοποθέτηση των προϊσταμένων των υπηρεσιών. Από εκεί εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η απόδοση όλων των υπολοίπων υπαλλήλων.
στ) Μία επιχείρηση καταγραφής όλων των ρουσφετολογικών νόμων, όπου υπάρχουν, και στη συνέχεια η απάλειψη αυτών θα εξιλέωνε την κυβέρνηση από τις αμαρτίες που της καταλογίζουν και θα πρόβαλλε ένα ηθικό πλεονέκτημα. Ο νόμος Πεπονή για το ΑΣΕΠ έχει μείνει στην ιστορία!
ζ) Επιπλέον, θα άμβλυνε πολύ τις δυσμενείς επιπτώσεις που προκλήθηκαν από τον νόμο για τα ομόφυλα ζευγάρια, και από τον χειρισμό του θέματος των εικόνων στην Εθνική Πινακοθήκη.
η) Θέλει πολύ μεγάλη προσοχή ο χειρισμός αυτού του θέματος διότι υπάρχει κίνδυνος ή να αποτελέσει πυροτέχνημα, ή ακόμη χειρότερα να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα.
*Οφθαλμίατρος, Λάρισα
