Κύριε διευθυντά
Ο κοινωνικός τουρισμός αποκλείει όσους έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα για τις πολύτεκνες οικογένειες στην Ελλάδα. Καθώς πλησιάζει το καλοκαίρι, χιλιάδες οικογένειες ελπίζουν στη στήριξη των κρατικών προγραμμάτων κοινωνικού τουρισμού. Ομως για τις πολύτεκνες οικογένειες –αυτές που μεγαλώνουν τέσσερα, πέντε ή και δέκα παιδιά– τα προγράμματα αυτά παραμένουν, στην πράξη, απρόσιτα.
Στο πρόγραμμα «Τουρισμός για Ολους», το πλαφόν των 41.000 ευρώ για οικογένεια θεωρείται «επαρκές». Αυτό το ποσό μπορεί να καλύψει –οριακά– τις ανάγκες μιας τετραμελούς οικογένειας. Οταν όμως πρόκειται για έξι, οκτώ ή δέκα μέλη, γίνεται απλώς ένα νούμερο χωρίς αντίκρισμα. Παρ’ όλα αυτά, δεν προβλέπεται καμία προσαρμογή με βάση τον αριθμό των παιδιών. Το ίδιο ισχύει και για τα voucher κατασκηνώσεων για τα παιδιά, όπου το ανώτατο εισοδηματικό όριο έχει οριστεί στις 30.000 ευρώ – ανεξαρτήτως του αν μια οικογένεια έχει ένα παιδί ή έξι!
Το κράτος τιμά –στα λόγια– τις πολύτεκνες οικογένειες, αλλά τις τιμωρεί στην πράξη. Η μοριοδότηση των προγραμμάτων είναι φτιαγμένη με τέτοιο τρόπο που οι πολύτεκνοι αποκλείονται σχεδόν συστηματικά. Δεν υπάρχουν προσαρμοσμένα voucher για μεγάλες οικογένειες, ούτε επιλογές διαμονής που να καλύπτουν τις ανάγκες τους. Οι οικογένειες αυτές φορολογούνται σαν «πλούσιες», αποκλείονται από ενισχύσεις, και βλέπουν την κοινωνική στήριξη να εξαντλείται σε ευχολόγια.
Η Ελλάδα αντιμετωπίζει οξύ δημογραφικό πρόβλημα. Οι οικογένειες που τολμούν να κάνουν περισσότερα παιδιά, αντί να στηρίζονται, βρίσκονται μόνιμα στο περιθώριο. Αν υπάρχει ένα μέτρο που θα έπρεπε να περιλαμβάνει όλους, αυτό είναι ο κοινωνικός τουρισμός. Η ανάγκη για ουσιαστική αναμόρφωση των κριτηρίων είναι επιτακτική. Χρειάζεται άμεση προσαρμογή των εισοδηματικών ορίων με βάση τον αριθμό των τέκνων, ξεχωριστή μέριμνα για τις πολύτεκνες οικογένειες και πραγματική ισοτιμία στη δυνατότητα συμμετοχής στα προγράμματα.
Οχι άλλα ευχολόγια. Οι πολύτεκνοι δεν ζητούν προνόμια – ζητούν δικαιοσύνη.
*Μητέρα 10 παιδιών
