Κύριε διευθυντά
Παραθέτω στην «Καθημερινή» λίγες αναμνήσεις μιας Αθηναίας, σήμερα 92 ετών.
Μέχρι το 1960 περίπου, κάθε Σεπτέμβριο, οι νοικοκυραίοι σοβάτιζαν μέσα-έξω τα σπίτια τους και συμμετείχαν όλοι, γονείς και παιδιά, αφού το σχολείο άρχιζε εδώ στην Αθήνα όπου ζούσα από το 1933 έως σήμερα, αρχές Οκτωβρίου.
Οταν άσπριζαν, τα δωμάτια συνήθως τα έβαφαν σε απαλό ροζ ή απαλό πράσινο. Συνήθιζαν κιόλας, ψηλά στον τοίχο, κάτω από το ταβάνι, να βάζουν ένα χαρτί με κομμένα σχέδια και να το βάφουν από πάνω ώστε να εντυπωθούν σαν μπορντούρα!
Καθαρίζαμε και τα μπουριά της σόμπας, να είναι όλα έτοιμα για τον χειμώνα!
Διαβάζω τακτικά την «Καθημερινή», στην οποία ο κ. Νίκος Βατόπουλος «δείχνει» πολλές φορές την Αθήνα που μεγάλωσα και έζησα, καθώς το πατρικό μου ήταν στου Γκύζη και όταν παντρεύτηκα μέναμε στη Βικτώρια.
Να είστε καλά να γράφετε, για να μαθαίνουν οι νέοι όσα ζήσαμε οι παλαιότεροι!
