Κύριε διευθυντά
Διαβάζω με προσοχή και ενδιαφέρον τις τελευταίες αλλαγές στον ΚΟΚ οι οποίες είναι ασφαλώς προς τη σωστή κατεύθυνση, εντούτοις φέρνουν στο μυαλό την ακόλουθη ανέκδοτη ιστορία με πρωταγωνιστή τον Μαχάτμα Γκάντι.
Εκείνον τον καιρό, ο Γκάντι επισκεπτόταν διάφορες περιοχές της Ινδίας επιδιώκοντας να μεταφέρει το ευγενές μήνυμά του, γεγονός το οποίο προκαλούσε την περιέργεια των κατοίκων που συνέρρεαν για να γνωρίσουν τον φωτισμένο άνθρωπο από κοντά. Σε μια τέτοια επίσκεψη λοιπόν, αποφάσισε να περιμένει για ώρες στην ουρά κάτω από τον καυτό ήλιο μια μητέρα με τον νεαρό γιο της, με σκοπό να ζητήσει τη συμβουλή του στο ταπεινό πρόβλημά της: ο γιος της κατανάλωνε υπερβολική ποσότητα ζάχαρης με κίνδυνο για την υγεία του. Υστερα από πολύωρη αναμονή, παρουσιάστηκε μπροστά στον σοφό γέροντα και του εξέθεσε την αγωνία της. Εκείνος την κοίταξε βαθιά στα μάτια και δίχως να της πει τίποτε άλλο, της ζήτησε ευγενικά να τον δει σε ένα μήνα ακριβώς όταν θα επισκεπτόταν το διπλανό χωριό. Ετσι ακριβώς, μετά ένα μήνα, μητέρα και γιος πέρασαν μια ακόμη μέρα κάτω από τον καυτό ήλιο προσδοκώντας στα σοφά λόγια του Γκάντι. Οταν εμφανίστηκαν μπροστά του, εκείνος κοίταξε στα μάτια τον νεαρό και του είπε ευγενικά: «Μην ξαναφάς ζάχαρη, δεν σου κάνει καλό». Απορημένη η μητέρα ανταπάντησε: «Σοφέ γέροντα, εφόσον επρόκειτο να πεις κάτι τόσο απλό στον γιο μου, γιατί μας ζήτησες να αφήσουμε τη δουλειά μας και να περιμένουμε μια ολόκληρη ημέρα, ενώ θα μπορούσες να τον συμβουλέψεις την προηγούμενη;». Κι ο Γκάντι αποκρίθηκε αφοπλιστικά: «Γιατί πριν από ένα μήνα έτρωγα κι εγώ ζάχαρη»…
Για να επανέλθω στην Ελλάδα του 2025, αναρωτιέμαι ποιο από τα όργανα της τάξης έχει το ηθικό δικαίωμα να απαιτήσει από τους πολίτες την εφαρμογή του νέου ΚΟΚ, πόσο μάλλον δε να επιβάλλει πρόστιμα, όταν τα ίδια τα όργανα τον παραβαίνουν τακτικά με κλασικότερα παραδείγματα την ομιλία στο κινητό κατά την οδήγηση, τη μη χρήση ζώνης ασφαλείας στα υπηρεσιακά οχήματα, την επικίνδυνη οδήγηση στους οδικούς άξονες της πόλης ως συνοδευτικά οχήματα πολιτικών προσώπων, επιχειρηματιών κ.ο.κ.;
Μήπως η πολιτεία οφείλει να στρέψει την προσοχή της εξίσου στην καλλιέργεια της προσωπικής ευθύνης όσων κατέχουν θέση δημοσίου λειτουργού, μηδενός εξαιρουμένου; Ταπεινή προσωπική εκτίμηση είναι πως δεν αρκεί η αύξηση των προστίμων για να λυθεί το πρόβλημα, αλλά απαιτείται το σωστό παράδειγμα όλων, από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο αστυνομικό. Διαφορετικά ο πολίτης δικαίως αγανακτεί με την εφαρμογή δύο μέτρων και δύο σταθμών.
