Κύριε διευθυντά
Απορία 1η: Τι εμποδίζει τις διοικήσεις ραδιοφωνικών σταθμών και, κυρίως, τηλεοπτικών καναλιών, από το να προσλάβουν ένα φιλόλογο, που θα ελέγχει αυτά που λέγονται και τον τρόπο που εκφέρονται, από εκφωνητές, παρουσιαστές (και όχι μόνο), ώστε να σταματήσουν να επαναλαμβάνονται αδόκιμες λέξεις και εκφράσεις, ανύπαρκτες στο ελληνικό λεξιλόγιο; Τελείως ενδεικτικά αναφέρω μερικές: Αναπτυξιμότητα, αλατότητα (της θάλασσας), κατευθυνότητα (των σεισμών), απαγορευτικότητα, ηφαιστειότητα, συμβασιοποίηση, συμβολαιοποίηση, ποιοτικότητα, αποκατάσταση αδικιών, βλαβών, πλημμυρών… (πότε επιτέλους θα γίνει αντιληπτό ότι δεν αποκαθίστανται ούτε οι αδικίες, ούτε οι βλάβες, ούτε οι πλημμύρες! Οι αδικίες αίρονται και αποκαθίσταται η δικαιοσύνη, οι βλάβες διορθώνονται και αποκαθίσταται η λειτουργία, οι πλημμύρες, οι ανωμαλίες κ.λπ. αντιμετωπίζονται και αποκαθίσταται η ομαλότητα), μισάωρο, ομαλοποίηση, ψηφιοποίηση… και πολλές άλλες, ων ουκ έστιν αριθμός!
Απορία 2η: Με εντυπωσιάζει αφάνταστα αυτή η παράξενη σιωπή, την οποία έχουν επιλέξει να ακολουθούν οι τόσο σημαντικοί γλωσσολόγοι μας, μπροστά σ’ αυτό το φαινόμενο της εφεύρεσης νέων, ανύπαρκτων λέξεων και φράσεων, των οποίων η συνεχής επανάληψη τείνει να τις καταστήσει… νόμιμες! Ακούμε, τώρα τελευταία, «…κάτω από τις προϋποθέσεις αυτές…», δηλαδή τι είναι οι προϋποθέσεις, κάποιου είδους σκέπαστρο, κάτω από το οποίο… Καταργήσαμε, ως μην οφείλαμε, την επιρρηματική κατάληξη «ως» ως δήθεν καθαρευουσιάνικη και την αντικαταστήσαμε με το ουδέτερο κάποιων μετοχών και επιθέτων! Τώρα ετοιμαζόμαστε να καταργήσουμε και τις προθέσεις, εν ονόματι μιας Δημοτικής που, δυστυχώς, αρκετοί θεωρούν ότι δεν έχει κανόνες; Αν οι γλωσσολόγοι μας αδιαφορούν, μήπως θα ‘πρέπει η Ακαδημία Αθηνών να ενδιαφερθεί; Θα αφήσουμε την πιο πλούσια και πιο όμορφη γλώσσα στον κόσμο απροστάτευτη;
