Κύριε διευθυντά
Η πρόσφατη πρωτοσέλιδη είδηση της εφημερίδας σας, που αναφέρεται στην ανακοίνωση του ΟΟΣΑ ότι η μείωση, για παράδειγμα, του ΦΠΑ ενισχύει τους πλούσιους, μου δίνει την ευκαιρία να επανέλθω σε αυτά που γράφω και λέω (βλ. σχετικά άρθρα και βιβλίο) από αρχής εμφάνισης της ακρίβειας, την οποία η αντιπολίτευση για να την αντιμετωπίσει εισηγείται, σύσσωμη, τη μείωση του ΦΠΑ!
Εξαρχής η θέση μου ήταν ότι η μείωση του ΦΠΑ:
1. Ευνοεί τους πλούσιους γιατί αυτοί αγοράζουν μεγαλύτερες ποσότητες προϊόντων.
2. ∆εν επηρεάζει τις τιμές των προϊόντων. Αυτές επηρεάζονται από το κόστος παραγωγής καθώς και από την προσφορά και τη ζήτηση. Τα δύο τελευταία συνδέονται και με την αισχροκέρδεια. Γι’ αυτό, άλλωστε, και οι κεντρικές τράπεζες αυξάνουν τα επιτόκια δανεισμού για να περιοριστεί το ρευστό στην αγορά και ως εκ τούτου και η ζήτηση.
3. Αυξάνει τη ζήτηση, λόγω της μείωσης φόρου ο καταναλωτής διαθέτει επιπλέον εισόδημα, και συνεπώς την πίεση για αύξηση των τιμών προ φόρων.
4. Μειώνει τα κρατικά έσοδα, κάτι που επηρεάζει τις υπηρεσίες του κοινωνικού κράτους.
Η προσπάθειά μου να πείσω τουλάχιστον τα αυτοαποκαλούμενα προοδευτικά κόμματα να εγκαταλείψουν την πολιτική μείωσης του ΦΠΑ και αντ’ αυτού να χρησιμοποιήσουν τον ΦΠΑ ως μοχλό δικαιότερης κατανομής του παραγόμενου πλούτου, εξασφαλίζοντας έτσι και πιο αποτελεσματική είσπραξη φόρων ΦΠΑ, απέβη άκαρπη. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς Αϊνστάιν για να καταλάβει αυτό το απλό πράγμα. Η μείωση του ΦΠΑ ακούγεται ωραία στον απλό κοσμάκη και δικαιούμαι να υποθέσω πως τα κόμματα το κάνουν, ως συνήθως, για αλίευση ψήφων κοροϊδεύοντας τον κόσμο.
*Πρώην υπουργός
