Κύριε διευθυντά
Θα ήθελα να συγχαρώ τον συνεργάτη σας κ. Ανδρέα ∆ρυμιώτη που μας χάρισε ένα ακόμη υπέροχο άρθρο (φ. Κυριακής 1/6 με τίτλο «Αλήθειες και ψέματα»). Σαφής, ακριβολόγος, μεθοδικός, αναθεωρητικός, αντικειμενικός, χωρίς να μασάει τα λόγια του και πάντα μέσα στην επικαιρότητα. Είναι από τους πρώτους που διαβάζω στο Κυριακάτικο φύλλο σας. Μου αρέσει ιδιαίτερα που συνηθίζει να κοσμεί την αρχή ή το τέλος των άρθρων του ή και αμφότερα με μία εύστοχη αποφθεγματική ρήση ή μία παροιμιακή φράση. Στο εν λόγω άρθρο μάς εξέπληξε και πάλι με ένα ρητό του οποίου την πατρότητα μετριοφρόνως, ως συνήθως, δεν οικειοποιείται. Το μεταφέρω με δικά μου λόγια χάριν συντομίας: «Πολλοί πιστεύουν ένα ψέμα χωρίς να ζητήσουν ούτε μία απόδειξη αλλά ζητούν άπειρες αποδείξεις για να πιστέψουν την αλήθεια». Με παρακίνησε να το διασταυρώσω διαδικτυακά και έπεσα τυχαία πάνω σε έναν πολύ όμορφο συμβολικό μύθο του 19ου αιώνα που τον ζωντάνεψε με έναν υπέροχο πίνακα ο Γάλλος ζωγράφος Jean Leon Gerome (1824-1904). Το Ψέμα έπεισε την Αλήθεια να κολυμπήσουν μαζί σε ένα πηγάδι. Κάποια στιγμή το Ψέμα βγήκε από το νερό, πήρε τα ρούχα της Αλήθειας και εξαφανίστηκε. Η καημένη όταν βγήκε ολόγυμνη από το νερό ψάχνοντας για τα ρούχα της, δέχτηκε τις λοιδορίες και τις απειλές του κόσμου και φοβισμένη κρύφτηκε στο πηγάδι. Το Ψέμα συνέχισε να κυκλοφορεί φορώντας τα ρούχα της, ενώ αυτή η κακομοίρα κρυβόταν γιατί κανένας δεν ήθελε να την αντικρίσει γυμνή!
Μπράβο σας, κύριε Δρυμιώτη που μας «αναγκάζετε» να… γηράσκομεν δ’ αιεί πολλά διδασκόμενοι. (Σόλων
*Συνταξιούχος μηχανικός
Καβάλα
