Το 2019 ήταν η χρονιά που η Ιρλανδία έδειξε πως είναι ικανή να ανανεώσει αυτό που λέμε ποστ πανκ ήχο. Ανάμεσα στα διάφορα ενδιαφέροντα σχήματα που ξεπηδούν ανά διαστήματα από το «Σμαραγδένιο Νησί», εκείνη τη χρονιά μας συστήθηκαν οι Fontaines DC και οι Murder Capital. Οι πρώτοι, έξι χρόνια μετά, έχουν διαγράψει μια πορεία που ξεκίνησε από μικρά venues και μια νευρώδη μετεφηβική ενέργεια και πολύ σύντομα εκτοξεύθηκαν στις υψηλότερες θέσεις των μεγάλων φεστιβάλ του κόσμου (όπως και του φετινού «δικού μας» Release Athens).
Οσο οι Fontaines DC διεύρυναν τον ήχο τους, το ίδιο έκαναν και οι Murder Capital, με μια διάθεση που παρέμεινε πιο ενδοσκοπική, ώσπου να ανοίξουν τα φτερά τους –όπως ακριβώς η φιγούρα στο εξώφυλλο– προς έναν ήχο πιο άμεσο και φωτεινό, στον φετινό τους δίσκο «Blindness».
Με το τρίτο τους άλμπουμ στις αποσκευές τους, οι Murder Capital ετοιμάζονται να επισκεφθούν ξανά την Αθήνα (30/5, Gagarin 205), μετά την πρώτη τους εμφάνιση το 2019 στη χώρα μας. Ο μπασίστας τους, Γκάμπριελ Πασκάλ Μπλέικ, την κρατά στη μνήμη του ως μία από τις πιο έντονες συναυλίες τους ώς τώρα: «Οι άνθρωποι στην Αθήνα ήταν τόσο ανοιχτοί απέναντι στην ενέργειά μας», λέει ενθουσιωδώς από την άλλη πλευρά της βιντεοκλήσης.
Μιλάμε λίγους μήνες πριν το «Blindness» κυκλοφορήσει και ο Μπλέικ έχει αφήσει για λίγο τη βάση του, το Δουβλίνο για μια επίσκεψη στο Ντόνεγκαλ, στον ιρλανδικό Βορρά, όπου βρίσκεται η οικογένειά του. Του αναφέρω το βιβλίο που διαβάζω εκείνο τον καιρό, το «Τραγούδι του Προφήτη» του Ιρλανδού Πολ Λιντς, που απέσπασε το βραβείο Booker το 2023. Στο βιβλίο, η χώρα βρίσκεται υπό δικτατορικό καθεστώς το οποίο έχει σκορπίσει χάος και πολύ αίμα στο Δουβλίνο, ενώ η ηρωίδα Αλις καλείται να μαζέψει τα κομμάτια της σκορπισμένης οικογένειάς της.
Αλήθεια, για κάποιον που μένει σήμερα εκεί, η ιρλανδική πρωτεύουσα μοιάζει δυστοπική; «Είμαι σίγουρος ότι πολλοί βλέπουν το Δουβλίνο δυστοπικά, αλλά για μένα παραμένει το Δουβλίνο, δεν μπορώ να το δω αντικειμενικά», παραδέχεται ο μουσικός. Σίγουρα βλέπει στην πόλη του και πράγματα που τον προβληματίζουν: «Οι άστεγοι είναι πολλοί, πολλοί αναζητούν άσυλο και η κυβέρνηση δεν κάνει όσα χρειάζονται. Και υπάρχει γενικά ένας μεγάλος διχασμός για το τι πρέπει να γίνει, υπάρχει ταραχή και βία», λέει ο μουσικός.
Από το Δουβλίνο στο Λος Αντζελες
Αυτές οι σκοτεινές πτυχές της πόλης, με έναν τρόπο αποτυπώθηκαν και στον ήχο των Murder Capital και ιδιαίτερα στα δύο πρώτα άλμπουμ τους, το «When I Have Fears» (2019) και το «Gigi’s Recovery» (2023). Ο Γκάμπριελ Πασκάλ Μπλέικ νιώθει πως γενικά ο ήχος τους βρίσκεται σε μια συνθήκη συνεχούς κίνησης: «Στον πρώτο δίσκο μας νομίζω πως ήμασταν ηχητικά κλειδωμένοι σε έναν πιο καθαρό ήχο. Και μετά νιώθαμε ότι δεν χρειάζεται απαραίτητα να αποδείξουμε κάτι. Μπορούμε να κινηθούμε όπως θέλουμε», λέει. «Στη συνέχεια, συνειδητά ή μη, ξέραμε πως έχουμε μια ευκαιρία να επεκτείνουμε τον ήχο μας. Περάσαμε πολύ χρόνο το να βρούμε υφές και ατμόσφαιρα στο “Gigi’s Recovery” και διευρύναμε την παλέτα μας», εξηγεί, για έναν δίσκο που μοιράζεται μεταξύ μελαγχολικής εσωστρέφειας και πινελιών από όλο το φάσμα του ποστ πανκ ήχου, στα πιο δυναμικά του σημεία.
Για την τρίτη τους δουλειά, το φετινό «Blindness», οι Murder Capital επέστρεψαν στην αμεσότητα του πρώτου τους δίσκου και ακούγονται πιο «λυμένοι» συνθετικά και με λίγο περισσότερο φως ενορχηστρωτικά. «Πολλές φορές νιώθω ότι ο νέος δίσκος είναι μια μείξη των δύο προηγούμενων. Από τη μία έχει αμεσότητα, αλλά ηχητικά είναι πολύ πιο ευρύς», σχολιάζει ο μπασίστας τους. Στην παραγωγή του συνεργάζονται και πάλι με τον Τζον Κόνγκλετον, που ανέλαβε και την παραγωγή του «Gigi’s Recovery», αλλά αυτή τη φορά, πέταξαν μέχρι το Λος Αντζελες για να ηχογραφήσουν.
Το «σπάσιμο των δεσμών» με την πόλη τους για λίγο ήταν ανανεωτικό για τη δημιουργική διαδικασία. «Το να αφήσουμε το Δουβλίνο, μακριά από οτιδήποτε οικείο, μας βοήθησε να δούμε κάποια πράγματα πιο καθαρά. Πήραμε κάποια ρίσκα, γράφοντας σε διαφορετικές πόλεις, όπως το Βερολίνο, το Λονδίνο, το Λος Αντζελες. Οπωσδήποτε αυτό σχημάτισε τον ήχο του δίσκου. Οσο λιγότερο δεμένος είσαι σε ένα μέρος τόσο πιο ανοιχτός γίνεσαι», λέει ο ντράμερ των Murder Capital, Ντιαρμούιντ Μπρέναν, με τον οποίο μιλήσαμε λίγο καιρό αφού το «Blindness» έφτασε στα ακουστικά μας, τον φετινό Φεβρουάριο.
Στο Λος Αντζελες, δούλεψαν και ηχογράφησαν στο ίδιο το στούντιο του παραγωγού τους, που ήταν και ο βασικός λόγος για αυτό το ταξίδι. Ο Κόνγκλετον κατάφερε να τους ξεκλειδώσει στη διαδικασία, κάτι που αποτυπώθηκε τελικά και στον ήχο του «Blindness». «Μας υπενθύμιζε να μη σκεφτόμαστε υπερβολικά κάθε λεπτομέρεια. Υπήρχε μια χαλαρότητα και ένας χώρος που δόθηκε, που κατάφερε να μπει και μέσα στη μουσική. Αρα δεν είμαι σίγουρος ότι το Λος Αντζελες μπορεί να διεκδικήσει “αποκλειστικότητα” στη διαμόρφωση του ήχου εδώ», συμπληρώνει ο Μπρέναν.
Και έπειτα, ο χρόνος που έχουν περάσει τα μέλη της μπάντας μεταξύ τους τα τελευταία έξι χρόνια, έχει φέρει μια μεγαλύτερη επικοινωνιακή και μουσική αμεσότητα. Σε αντίθεση με άλλες μπάντες, οι Murder Capital γνωρίζονταν μόλις λίγους μήνες πριν ηχογραφήσουν το ντεμπούτο τους. Σήμερα, πλέον, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά: «Εχουμε βελτιωθεί στο να εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον και στο να μην περιπλέκουμε τα πράγματα. Υπάρχει ένα είδος σαφήνειας που προκύπτει από το να μεγαλώνουμε μαζί μέσω της προσωπικής ανάπτυξης και των μεταξύ μας σχέσεων και νομίζω ότι αυτό φαίνεται σε αυτά τα τραγούδια», λέει ο Ντιαρμούιντ Μπρέναν.
Κάτι που θα βρει σύμφωνο και τον συνοδοιπόρο του, Γκάμπριελ Πασκάλ Μπλέικ: «Ολοι έχουμε τις κακές μας μέρες. Και είναι τελικά όμορφο να μπορείς να είσαι ευάλωτος μπροστά στον άλλο, να είσαι εντελώς ο εαυτός του. Οσο μεγαλώνεις, αποκτά περισσότερη κατανόηση. Δεν ξέρω ποια είναι τα “μαθηματικά” σε αυτό, αλλά πολλές φορές μπορεί να είμαστε πέντε άνθρωποι και να νιώθεις ότι είναι 25 στον ίδιο χώρο, με τη διαφορετική δυναμική που φέρνει ο καθένας».
Οσο για την ταμπέλα του ποστ πανκ, κάτω από την οποία γνωρίσαμε τους Murder Capital, τα συναισθήματα είναι μεικτά για τον μπασίστα τους: «Δεν θέλουμε ο κόσμος να πιστεύει πως θα κάνουμε εσαεί ποστ πανκ δίσκους. Από την άλλη, ήταν και τιμή μας να μας θεωρούν μέρος ενός μουσικού κύματος. Πρέπει να ορίσουμε κιόλας τι ακριβώς είναι ποστ πανκ. Αν είναι να θεωρηθούμε ποστ πανκ μαζί με τις μπάντες που βγήκαν περίπου την ίδια στιγμή με εμάς, είναι μια υπέροχη ευκαιρία να ανοίξουμε την κουβέντα για το τι σημαίνει το είδος. Και να πάμε το είδος ένα “ταξίδι”».
Οσο για τα «αδερφάκια» τους, τους Fontaines DC, δεν μπορεί, παρά να τους βγάζει το καπέλο: «Είναι φοβερά τα πράγματα που έχουν κάνει και ο τρόπος που έχουν καταφέρει να τραβήξουν μεγάλα κοινά. Είναι πολύ ωραίο για κάθε μπάντα που φτιάχνει μουσική, να πηγάζει από μέσα της και να τραβά πολύ φυσικά το κοινό. Νομίζω πως οι Fontaines DC αποπνέουν πόσο ειλικρινείς έχουν παραμείνει με τον εαυτό τους».
Οι Murder Capital θα εμφανιστούν στην Αθήνα και το Gagarin 205 την Παρασκευή 30 Μαΐου, σε μια βραδιά που θα ανοίξουν οι Warmduscher.
