Λίγο μετά τις εννέα το βράδυ της περασμένης ∆ευτέρας, όταν άρχισαν να διαρρέουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βίντεο από την εισβολή μελών της φοιτητικής παράταξης Attack στο πατάρι του βιβλιοπωλείου «Ιανός», επικράτησε διαδικτυακή σαστιμάρα. Τι, πώς και γιατί;
Λίγοι γνώριζαν για την πρωτοβουλία του Γιώργου Καραμπελιά να καλέσει τον δικηγόρο Δημήτρη Γαλλή και τον δημοσιογράφο Κώστα Στούπα για να συζητήσουν τις τελευταίες εξελίξεις σε σχέση με τη σιδηροδρομική τραγωδία του 2023 με έναν τίτλο που ήταν σίγουρο ότι δεν θα περνούσε απαρατήρητος: «Η πολιτική τυμβωρυχία των Τεμπών». Ακόμη περισσότερο γιατί ο οργανωτής της δεν ήταν ένα φιλικό στην κυβέρνηση δημόσιο πρόσωπο, αλλά μια φορτισμένη, αντιφατική, πληθωρική προσωπικότητα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς.
Από αίρεση σε αίρεση
Μοναχικός «καουμπόης» μιας αντιδημοφιλούς στον χώρο της ευρύτερης Αριστεράς ιδεολογικής δεξαμενής που τα τελευταία 30 χρόνια «παντρεύει» αριστερά προτάγματα με εθνοκεντρικές αναζητήσεις και συνδιαλέγεται θερμά με το νεοορθόδοξο ρεύμα, επίμονος εκδότης και εντυπωσιακά παραγωγικός συγγραφέας, μαχητικός συνομιλητής σε μεταμεσονύχτια τηλεοπτικά πάνελ ή «επαγγελματίας αιρετικός» για κάποιους πολιτικούς του εχθρούς, ο Γιώργος Καραμπελιάς δεν παύει ποτέ να εκπλήσσει καταφέρνοντας, παρ’ όλα αυτά, να μένει μακριά από τα φώτα της κεντρικής πολιτικής σκηνής.
Η διοργάνωση της εκδήλωσης στον «Ιανό» αποτέλεσε το κερασάκι στην τούρτα: «Από επαναστάτης και αντιεξουσιαστής, απολογητής του Μητσοτάκη» ήταν το ανάθεμα των παλιών συντρόφων. Αυτός που στοχοποιήθηκε για σχεδόν δύο δεκαετίες ως «ιθύνων νους» της 17Ν, αυτός που ξεκίνησε ως φανατικός μαρξιστής για να μεταπηδήσει αρχικά στη μαοϊκή και στη συνέχεια στην «πατριωτική Αριστερά», αυτός που βρέθηκε στις πλατείες των Αγανακτισμένων για να καταγγείλει το δημοψήφισμα του 2015 τέσσερα χρόνια μετά, αυτός που έχει γράψει τρία βιβλία κατά της woke ατζέντας, αλλά κι αυτός που κατέθεσε τον Ιούλιο του 2003 στη δίκη της 17Ν ως μάρτυρας υπεράσπισης του Δημήτρη Κουφοντίνα. Πόσες ζωές έχει ζήσει στα 79 του χρόνια ο Γιώργος Καραμπελιάς; Και γιατί να βάλει τα χέρια του σε μια τόσο φορτισμένη υπόθεση όπως τα Τέμπη;
Οι ίδιοι πρωταγωνιστές – Το κέντρο βάρους μετατοπίστηκε από την αθλιότητα των ελληνικών σιδηροδρόμων και τις ευθύνες όλων των κυβερνήσεων σε ζητήματα συνωμοσιολογικού χαρακτήρα, με πρωταγωνιστές τους ίδιους ανθρώπους που στα μνημόνια έλεγαν να περάσουμε στη δραχμή.
Τον συναντώ στο δικό του άτυπο πολιτικό «συντονιστικό κέντρο», στην οδό Ξενοφώντος, δυο βήματα από την πλατεία Συντάγματος, εκεί όπου στεγάζεται η εκδοτική του πυραμίδα που περιλαμβάνει βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά κι ένα χώρο για τις εβδομαδιαίες ιστορικές του διαλέξεις-σεμινάρια (συνεδριακό κέντρο «Ρήγας Βελεστινλής»).
Μιλάει σταθερά, χωρίς συναισθηματικές εξάρσεις ή αφορισμούς. Περίεργο, σκέφτηκα, γιατί στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων είχε αποκτήσει τη φήμη εμπρηστικού ρήτορα, κυρίως όταν ασκούσε δριμεία κριτική στον τέως δήμαρχο Κώστα Μπακογιάννη καταλογίζοντάς του φιλομεταναστευτική στροφή. Γιατί,λοιπόν, να μπλεχτεί (και) με τα Τέμπη;
«Θεωρίες συνωμοσίας»
«Κοιτάξτε, διαπίστωσα ότι επιχειρούνταν η πλήρης διαστροφή της ουσίας του προβλήματος», εξηγεί στην «Κ» από το ήσυχο, γεμάτο βιβλία γραφείο του ο Γιώργος Καραμπελιάς. Και συνεχίζει: «Το κέντρο βάρους μετατοπίστηκε από την αθλιότητα των ελληνικών σιδηροδρόμων και τις ευθύνες όλων των κυβερνήσεων σε ζητήματα συνωμοσιολογικού χαρακτήρα, με πρωταγωνιστές τους ίδιους ανθρώπους που στα μνημόνια έλεγαν να περάσουμε στη δραχμή, στην πανδημία έλεγαν “μην εμβολιάζεστε” και όταν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία υποστήριζαν τη Ρωσία. Οταν λοιπόν τον τελευταίο μήνα ανατράπηκαν όλες αυτές οι θεωρίες συνωμοσίας σκέφτηκα ότι θα πρέπει να γίνει μία εκδήλωση που από τη μία να παρουσιάζει την αλήθεια και την ίδια στιγμή να ξεσκεπάζει τους υπευθύνους για την εκστρατεία παραπληροφόρησης. Αυτό ενόχλησε γιατί ορισμένοι επιμένουν να επενδύουν στα ξυλόλια».
Του θυμίζω ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός στη συνέντευξή του στον Alpha άφηνε ορθάνοιχτο το ίδιο ακριβώς ενδεχόμενο. «Μέγα λάθος, ενδεικτικό του κύματος της παραπληροφόρησης που επικράτησε και παρέσυρε τους πάντες. Πρόκειται για οργανωμένο σχέδιο εκπονημένο από τους ίδιους που έχουν μεταβάλει τα ελληνικά πανεπιστήμια σε άβατο για οποιαδήποτε διαφορετική άποψη, που “χτίζουν” καθηγητές στα γραφεία τους και λειτουργούν με τη λογική των ταγμάτων εφόδου. Σκέφτηκαν, λοιπόν, να κάνουν το ίδιο και στη δική μας εκδήλωση. Αλλά ατύχησαν γιατί ο κόσμος που είχε έρθει ήταν αποφασισμένος να υπερασπιστεί μια απολύτως δημοκρατική εκδήλωση». Στα φλογερά νεανικά χρόνια της έντονης πολιτικής στράτευσης δεν είχε κάνει τα ίδια; «Ποτέ! Δεν έχω διακόψει ποτέ εκδήλωση! Τη μόνη αντισυγκέντρωση που οργάνωσα ήταν έξω από το “Κάραβελ” τη δεκαετία του ’80, όταν είχε έρθει ο Λεπέν στην Αθήνα. Πήγαμε να διαμαρτυρηθούμε, όμως, όχι να παίξουμε ξύλο».
«Το πρόβλημα της χώρας»
Επομένως δεν έγινε δεξιός στα γεράματα; «Μου λένε διάφοροι ότι είμαι με τον Μητσοτάκη γιατί βλέπω ότι οι αντίπαλοι της κυβέρνησης είναι δυστυχώς χειρότεροι. Αλλά δεν είμαι με τον Μητσοτάκη. Και εξάλλου μου το ανταποδίδει και η κυβέρνηση». Πώς; «Εδώ και 25 χρόνια που βγάζω το “Αρδην” δεν έχω πάρει ούτε ένα ευρώ κρατική διαφήμιση. Στη Νέα Δημοκρατία με θεωρούν “τουρκοφάγο”. Αλλά αυτοί τώρα προτάσσουν τους εξοπλισμούς. Και πολύ καλά κάνουν».
Αλήθεια, πού θα τοποθετούσε σήμερα τον εαυτό του στον παραδοσιακό πολιτικό άξονα; «Κοιτάξτε, έχω γράψει ένα βιβλίο που έχει τίτλο “Πέραν τη Αριστεράς και της Δεξιάς”, οπότε παίρνετε μια ιδέα». Τον διακόπτω για να του υπενθυμίσω ένα προεκλογικό σύνθημα της Πλεύσης Ελευθερίας που έλεγε «δεν κοιτάμε ούτε αριστερά, ούτε δεξιά, κοιτάμε μπροστά». «Μα, πιάνει κάτι πραγματικό η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Απευθύνεται ευφυώς στα κοινά της Αριστεράς και της Δεξιάς, αλλά και της άκρας Δεξιάς. Πρόκειται για τακτικισμό που αποδεικνύει και τη σχετική εξυπνάδα της».
Επιστρέφοντας στην αρχική ερώτηση, ο Γιώργος Καραμπελιάς πιστεύει ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει πραγματικό κίνδυνο ιστορικής έκλειψης με βάση τόσο τα δημογραφικά δεδομένα, όσο και την τουρκική απειλή. «Θεωρώ ότι το κεντρικό πρόβλημα της χώρας είναι η ιστορική της επιβίωση και εδώ είναι που έχω διαφορά από την κυρίαρχη φιλελεύθερη άποψη που ασπάζεται και η σημερινή κυβέρνηση».
Η συζήτηση με τον Γιώργο Καραμπελιά μπορεί να κρατήσει ώρες. Αν κάποιος επιχειρούσε μια πιο ψυχαναλυτική ανάγνωση της πολιτικής του διαδρομής, ίσως να επέστρεφε στα παιδικά του χρόνια στο χωριό του, στην Κάτω Αχαγιά, λίγο έξω από την Πάτρα. «Τον πατέρα μου τον γνώρισα 6-7 χρόνων, γιατί ήταν εξορία. Δέκα χρόνων συμμετείχα στην πρώτη διαδήλωση για το Κυπριακό, το 1956. Μου έχει μείνει στο μυαλό η αστυνομία να κυνηγάει μαθητές της Γ΄ Δημοτικού». Τα έχει βάλει και με τη woke ατζέντα, άλλη μία όχι τόσο «αριστερή» επιλογή.
Δεν έχω πάρει ευρώ – Μου λένε ότι είμαι με τον Μητσοτάκη γιατί βλέπω ότι οι αντίπαλοι της κυβέρνησης είναι χειρότεροι. Αλλά δεν είμαι με τον Μητσοτάκη. Και εξάλλου μου το ανταποδίδει και η κυβέρνηση. Πώς; Εδώ και 25 χρόνια που βγάζω το «Αρδην» δεν έχω πάρει ούτε ευρώ κρατική διαφήμιση.
«Το πρόβλημα προφανώς δεν είναι αν είναι κάποιος ομοφυλόφιλος. Το πρόβλημα είναι το να αρνείσαι ότι υπάρχει η έννοια του βιολογικού φύλου και να θεωρείς ότι το φύλο είναι κοινωνική κατασκευή. Η άρνηση της βιολογικής υπόστασης των ανθρώπων ανοίγει τον δρόμο για την αμφισβήτηση κάθε έννοιας πραγματικότητας ως προοίμιο της μετάβασης στον “μετάνθρωπο”. Τα έγραφα από το 2000 και με έλεγαν τρελό τότε».
Πάντως, θεωρεί τον Τραμπ εξωφρενική έκφραση μιας παρατεταμένης περιόδου παρακμής της δυτικής δημοκρατίας. «Ο Τραμπ είναι η κρίση του δυτικού κόσμου. Εντάσσεται σε αυτή τη συνολική κρίση των παραδοσιακών ελίτ, οι οποίες έχουν αποκοπεί σε μεγάλο βαθμό από τα λαϊκά στρώματα. Ε, δεν μπορεί μόνο το Κολλέγιο Αθηνών και το Χάρβαρντ να έχουν τη μόνη ολοκληρωμένη άποψη για τα πράγματα…».
Σκιαμαχίες με τη 17Ν
Για τη στοχοποίησή του ως ιδεολογικού καθοδηγητή της 17Ν λέει ότι υπήρχε η φήμη για έναν «ψηλό» επικεφαλής «κι επειδή ήμουν κάπως ψηλός για τη γενιά μου, κι επειδή είχα σπουδάσει στη Γαλλία τότε, 99% ήμουν και αρχηγός της 17Ν».
Εκτός από τις ταλαιπωρίες που είχε υποστεί από την Ασφάλεια, υπάρχει πλήθος ευτράπελων που έχει να αφηγηθεί από εκείνη την εποχή: «Μόλις έχει γίνει μια δολοφονία και αμέσως καταφθάνουν για έρευνα στο σπίτι μου, όπως συνήθως. Αλλά δεν τους ανοίγω την πόρτα και μου λένε θα φωνάξουν κλειδαρά. Ολόκληρη Αστυνομία δεν είχε δικό της κλειδαρά. Βρίσκουν κάποιον, παρατεταγμένα τα ΜΑΤ έξω από το σπίτι, καταφθάνει ο άνθρωπος και όταν πάει να ανοίξει την πόρτα από τα πλάγια, βλέπει τους άντρες των ΜΑΤ να παραμερίζουν άρον άρον φοβούμενοι μην τους ρίξω, ποιος ξέρει τι. Κι ο κλειδαράς το βάζει στα πόδια γιατί λέει εδώ κοτζάμ ΜΑΤ κάνουν στην άκρη για να μην τη φάνε… Σε λίγα λεπτά οι δύο κλούβες είχαν αποχωρήσει… Αυτή είναι η Ελληνική Αστυνομία».
Οσο για την παρουσία του στη δίκη της 17Ν ως μάρτυρας υπεράσπισης του Δημήτρη Κουφοντίνα, όταν υποστήριξε ότι τα κίνητρα των κατηγορουμένων ήταν πολιτικά και ότι δεν θα έπρεπε να δικαστούν ως κοινοί ποινικοί εγκληματίες, τον ρωτάω αν θα άλλαζε κάτι σήμερα από όσα είχε πει την Τετάρτη 11 Ιουνίου του 2003 στην αίθουσα του δικαστηρίου: «Σας είπα, μπορεί να είχα λάθος».
_____________________________________________________________________________
Κεντρική φωτογραφία: Ο Γιώργος Καραμπελιάς στο γραφείο του, στην οδό Ξενοφώντος. Ο ίδιος υπερασπίζεται το δικαίωμα να λέει την άποψή του, τονίζοντας ότι στα δικά του φλογερά νεανικά χρόνια δεν είχε διανοηθεί ποτέ να διακόψει εκδήλωση. «Τη μόνη αντισυγκέντρωση που οργάνωσα ήταν έξω από το “Κάραβελ” τη δεκαετία του ’80, όταν είχε έρθει ο Λεπέν. Πήγαμε να διαμαρτυρηθούμε, όμως, όχι να παίξουμε ξύλο». [ΝΙΚΟΣ ΚΟΚΚΑΛΙΑΣ]
