Ζουλιέν Γκριβέλ: Στους λεπρούς γνώρισα το θαύμα
Μιχαήλ Μαρμαρινός: Σκηνοθετώντας μια πολιτιστική οικολογία
Η «σκηνή» της Ελευσίνας, η βιολογία στη θεατρική διδασκαλία, ο διεμβολισμός της θεατρικής σύμβασης από το απρόοπτο και ο φόβος για την «μπιζνεζοποίηση» της πραγματικής ζωής.
Ελένη Γερουλάνου: Μη φοβάσαι το κινητό αν έχεις βιβλιοθήκη
Πώς μέσα σε μια δεκαετία πάνω από ένα εκατομμύριο παιδικά βιβλία έχουν φτάσει σε 9.000 σχολεία, για να λειτουργήσουν ως «αντίδοτο» στον εθισμό της οθόνης.
Αννίτα Παναρέτου: Οι ζωές μας είναι ο κορμός της Ιστορίας
Η κατάδυση στους βίους των «μοναχικών ηρώων», το φως και το σκοτάδι της Ελλάδας και η βιογραφία του ξεχασμένου ποιητή που εκτελέστηκε το ’42 στην Καισαριανή.
ΓΕΥΜΑ ΜΕ ΤΗΝ «Κ»
Βαγγέλης Γερμανός: Είπα, μάνα θέλω κιθάρα. Από τότε δεν την άφησα
Τα πρώτα μαθήματα μουσικής με τον Μπαγιαντέρα, το πρώτο τραγούδι μετά το σφαιριστήριο στο Πασαλιμάνι, η Αρλέτα, ο Κηλαηδόνης, ο Σαββόπουλος.
Θράσος Ειρήνης: Ζω κάθε βράδυ μια εμπειρία πρωτόγνωρη
Μπορεί η τζαζ «να μην πληρώνει πάντα τους λογαριασμούς», αλλά «πληροί την καρδιά», τριάντα χρόνια τώρα, στο Half Note του Μετς. Το άλμπουμ μιας διαδρομής στη «δημιουργική μουσική».
Γιάννης Βαρελάς: Οι φιγούρες μου είναι οι άνθρωποι που βλέπω
Οταν αντίκρισε για πρώτη φορά κείμενο, είδε το «τοπίο» που σχημάτιζαν τα κενά ανάμεσα στα γράμματα. Λίγα χρόνια αργότερα πλήρωνε το ενοίκιό του, στη Βιέννη, με πίνακες ζωγραφικής.
Ανδρέας Κούρκουλας: Η Αθήνα είναι σέξι και χρειάζεται βελονισμό
Από τα χρόνια του «φωτοστέφανου» στο Πολυτεχνείο, στην «ενορχήστρωση κοινωνικών μελωδιών» και στην αναζήτηση της μητροπολιτικής ταυτότητας της πρωτεύουσας.
Πέτρος Παραράς: 40.000 τόμοι, ένα μάθημα ελευθερίας
Η βιβλιοθήκη – κιβωτός του δημοσίου δικαίου, που ανοίγει σε μια εποχή όπου εμφανίζονται νέοι κίνδυνοι για τους δημοκρατικούς θεσμούς και τα ατομικά δικαιώματα.
Νίκος Νικηφοράκης: Ξεκλειδώνουμε τη νέα «καθαρή» ενέργεια
Οι γονείς του πούλησαν ένα οικόπεδο για να σπουδάσει. Ως φοιτητής δούλευε νύχτα σε πάρκινγκ. Σήμερα η έρευνά του εστιάζει στη βαθιά γεωθερμία και στην πυρηνική σύντηξη.
Ελλη Τσιφόρου: Η πράσινη στροφή ήταν βίαιη για τους αγρότες
Κλήθηκαν οι παραγωγοί να εφαρμόσουν πολιτικές που έρχονταν από τις Βρυξέλλες, οι οποίες όμως δεν είχαν λάβει καθόλου υπόψη την πραγματικότητά μας. Πώς προσπαθούμε να ακουστούμε στην Ε.Ε.
Κωνσταντίνος Σφήκας: Δεν θέλουν πια μουσεία, αλλά fun, fun, fun
Πώς ψυχογραφεί ένας έμπειρος ξεναγός τους τουρίστες του; Πώς αλλάζουν τα ενδιαφέροντα των επισκεπτών; Τι θυμάται από τη Ζιλιέτ Μπινός και τον Τζον Μάλκοβιτς;
Γιώργος Τσεμπερόπουλος: Ελεγα κι εγώ τον Στέλιο κλαψιάρη. Δεν ήμουν σωστός
Η Ελλάδα του Καζαντζίδη δεν ήταν η Ελλάδα της «κλάψας». Πώς τον μελέτησα και τον αγάπησα. Πώς αποφάσισα να δώσω τον ρόλο στον Χρήστο Μάστορα, που δεν τον γνώριζα.
Ε. Φωκά, Ε. Περικλέους – Παπαδοπούλου: Μάθαινε στα μωρά ψιθυριστά τον Εθνικό Υμνο
Επί 23 χρόνια η Ελένη Φωκά άνοιγε μόνη της το σχολείο της Αγίας Τριάδας στην κατεχόμενη Καρπασία. Το άνοιγε, το καθάριζε και περίμενε τους μαθητές της, που λένε ότι χωρίς εκείνη σήμερα θα μιλούσαν μόνο τουρκικά. Η ζωή της στα πέτρινα χρόνια ιστορείται στο μυθιστόρημα «Και πολλά επικράνθη – Η Ελένη της Καρπασίας» της Ευρυδίκης Περικλέους – Παπαδοπούλου. Ηρωίδα και συγγραφέας μιλούν στην «Κ».
Ηλίας Παπαϊωάννου: Δεν υπάρχει πλούτος χωρίς δημοκρατία
Οι δημοκρατικοί θεσμοί δεν εμποδίζουν την οικονομική ανάπτυξη. Η μελέτη για την επίδραση της αποικιοκρατίας στην οικονομία της Αφρικής και το ερευνητικό εγχείρημα για τους πρόσφυγες της Μικράς Ασίας.
