Οι συνεργάτες μας διοικητικοί, εκτιμώντας επιτέλους τις δομές και τα πρόσωπα, που –με διαδικασίες μη αξιοκρατικές και αδιαφανείς– τους έδωσαν δουλειά και στη συνέχεια με αμφιλεγόμενες –σε κάποιες περιπτώσεις– μεθοδεύσεις μια θέση στον δημόσιο τομέα, θα πρέπει να ανοίξουν τα πανεπιστήμια και να διαθέσουν το απαιτούμενο προσωπικό ασφαλείας, ώστε τα μαθήματα να αρχίσουν σε όλα τα Τμήματα του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Μετσοβίου. Τα δύο ιστορικά Πανεπιστήμια στην κυριολεξία αποσυντίθενται μέρα με τη μέρα, γιατί:
– Εκτίθενται –ίσως ανεπανόρθωτα– στις συνεργασίες τους στον εθνικό αλλά κυρίως στον διεθνή χώρο με τεράστιες συνέπειες ακαδημαϊκού αλλά και οικονομικού χαρακτήρα.
– Χάνονται εκατομμύρια ευρώ από τη μη εκτέλεση προγραμμάτων και άλλων ανειλημμένων υποχρεώσεων προς άλλα Ιδρύματα και οργανισμούς.
– Μένουν για μήνες απλήρωτοι μεταπτυχιακοί φοιτητές, υποψήφιοι διδάκτορες, μεταδιδάκτορες, επιστημονικοί συνεργάτες, οι οποίοι βέβαια εργάζονται κατ’ οίκον –στο μέτρο του δυνατού– τη στιγμή που μη εργαζόμενοι απεργούντες αμείβονται κανονικά!
– Είναι τεράστιες οι απώλειες σε χρόνο μελέτης και μάθησης στους σημερινούς φοιτητές, με ποικίλες συνέπειες που θα τους ακολουθούν για χρόνια, ίσως ολόκληρη τη ζωή!
– Σε αυτά τα δίσεχτα χρόνια οι οικονομικές απώλειες στη μεσαία και συνήθως φτωχή οικογένεια είναι ανυπολόγιστες. Και μόνο για αυτόν τον λόγο, η ελάχιστη αίσθηση υπευθυνότητας και καθήκοντος δεν θα επέτρεπε το κλείσιμο κανενός πανεπιστημίου ούτε για μία ώρα!
Παράλληλα, πιστεύω ότι και η σημερινή ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, με τους επικίνδυνους και ανεύθυνους ακροβατισμούς της, έχει προ πολλού εξαντλήσει τον χρόνο παραμονής της στη θέση αυτή. Είναι ώρα πλέον να γυρίσει η σελίδα!
* Ο κ. Νικόλαος Μ. Σταυρακάκης είναι καθηγητής ΕΜΠ και αντιπρόεδρος της ΠΟΣΔΕΠ.
