Αυτήν την Κυριακή ας μιλήσουμε για τον ρόλο του Σχολείου, της Διδασκάλισσας, της Διευθύντριας στη δημιουργία παιδιών με γνώση, γνώμη, σεβασμό στην παράδοση, εμπιστοσύνη στο παρόν και μέλλον και, το κυριότερο, με αγάπη για τους γονείς τους και τους δασκάλους! Μάθημα μεγάλο και για τους ίδιους τους γονείς (και για τους δύο φορές γονείς), που είχαν έρθει να δουν και να καμαρώσουν τα παιδιά (και εγγόνια τους) που τελείωναν το Δημοτικό και σάλπαραν για το Γυμνάσιο, για την εφηβική ηλικία, με χαμόγελο!
Ηταν μια σχολική γιορτή, ετοιμασμένη με πολλή αγάπη και φροντίδα από τις δασκάλες της ΣΤ΄ τάξης – την κ. Ελισάβετ Βιτζηλαίου και την κ. Δήμητρα Γιαννοπούλου, που διδάσκουν στην ΣΤ΄ τάξη και που είχαν την επιμέλεια των κειμένων, τη διασκευή, τη διδασκαλία και την οργάνωση της γιορτής. Μεγάλη η συμβολή της Χορωδίας και της Ορχήστρας των μαθητών και μαθητριών που δίδαξε και διηύθυνε η κ. Κατερίνα Βουτσινά, καθηγήτρια Μουσικής. Οσο για τους ελληνικούς χορούς -το διαμάντι της γιορτής!- τούς δίδαξε η κ. Βασιλεία Ανδρακάκου, καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής. Για το καλλιτεχνικό μέρος, τα κοστούμια, η επιμέλεια ήταν της κ. Αννας – Μαρίας Κουρμούλη και την επιμέλεια του προγράμματος (που κρατήσαμε όλοι ως ενθύμιο και απόδειξη του τι προσφέρει ένα καλό σχολείο στους μαθητές του) την είχε η κ. Τέλη Τσιγκουράκου. Σε όλες αυτές τις αγαπημένες δασκάλες, στο τέλος της γιορτής, προσφέρθηκαν από τα παιδιά ανθοδέσμες μαζί με καταιγισμό χειροκροτημάτων.
Αποχαιρετισμός στη διευθύντρια
Αλλά σε εκείνη που αφιέρωσαν τη Γιορτή και που τής έδειξαν με αυτήν την αγάπη, παιδιά και συνάδελφοί της καθηγητές, ήταν η διευθύντρια του A΄ Τοσίτσειου Δημοτικού, που φέτος συμπληρώνει 40 χρόνια γόνιμης προσφοράς ως διδασκάλισσα και διευθύντρια και αποχωρεί – η κ. Γιώτα Κορρέ, όμορφη, αγαλματένια, στα γαλάζια ντυμένη, που αποθεώθηκε, κυριολεκτικά, όταν σηκώθηκε και έσυρε τον χορό, πρώτη, όπως πρώτη ήταν πάντα στην προσφορά της στη Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία που την υπηρέτησε πιστά και δημιουργικά «όλα αυτά τα θαυμάσια χρόνια, και γι’ αυτό την ευχαριστώ που με τίμησε, όταν ζήτησα να ενταχθώ στο διδασκαλικό προσωπικό, και με έκανε δασκάλα, και διευθύντρια» όπως είπε, από του βήματος, η ίδια στο κλείσιμο της Γιορτής. Μιας γιορτής που θα μείνει αξέχαστη για το υψηλό παιδαγωγικό της περιεχόμενο και τη χαρά με την οποία οι μαθητές και οι μαθήτριες έπαιξαν τους ρόλους τους, χόρεψαν, τραγούδησαν, σχολίασαν, μπροστά σε ένα κοινό συγκινημένο στο σύνολό του – από τον Επόπτη κ. Αναστάσιο Σκιαδά και τη σύζυγό του, την κ. Γιώτα Κορρέ, τη Διευθύντρια του Γ΄ Τοσίτσειου κ. Μαρία Αθανασοπούλου, την υποδιευθύντρια του A΄ κ. Ελισάβετ Βιτζηλαίου και τον Πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων κ. Εμμανουήλ Γκύζη. Ολοι τους αποχαιρέτησαν την κ. Γιώτα Κορρέ, με τα εύσημα της αγάπης και της αναγνώρισης της δικής της προσφοράς σε όλους τους τομείς που ανέλαβε.
Γονείς και συγγενείς είχαν κατακλύσει το ωραίο μαρμάρινο Αμφιθέατρο, με τις κερκίδες, κυκλικά, να αγκαλιάζουν τη σκηνή, όπου στο βάθος είχε στηθεί το νησιώτικο σκηνικό – εσωτερικό σπιτιού με το καθιστικό του και την ξύλινη κασέλα γεμάτη κεντήματα, ενώ μπροστά χόρεψαν αγόρια και κορίτσια Καλαματιανό, Πεντοζάλη και Συρτό, δίπλα στη βρύση του χωριού, όπου τρία μικρά της B΄ Δημοτικού είχαν και αυτά τον ρολάκο τους, ενώ όλα τα δευτεράκια, ντυμένα με εθνικές στολές, χόρεψαν σαν ζωντανές κούκλες και τραγούδησαν, παίρνοντας τη σκυτάλη από τις «μεγάλες» της Εκτης! Το κείμενο αγκάλιαζε όλη την Ελλάδα – Δωδεκάνησα, Κρήτη, Πελοπόννησο, Θεσσαλία, Ηπειρο, Μακεδονία, Θράκη, Στερεά Ελλάδα, Ιόνιο, νησιά Ανατολικού Αιγαίου και Κυκλάδες. H Χορωδία τραγούδησε το «Τρελοβάπορο» του Λάγιου σε στίχους Ελύτη, κρατώντας βαποράκια που έφτιαξαν μόνα τους τα παιδιά, και έκλεισε τη γιορτή με το αποχαιρετιστήριο τραγούδι, σείοντας λουλούδια που φωσφόριζαν στο σκοτάδι, σαν δακρυσμένα μάτια από τη συγκίνηση.
Ο Πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας και Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, κ. Γιώργος Μπαμπινιώτης, που δίνει τον τόνο και τη γραμμή της ελληνικής παιδείας και αγάπης για την παράδοση, πρέπει να ‘ναι πολύ περήφανος με αυτή τη Γιορτή που, πραγματικά, «έκλεισε μέσα της την Ελλάδα» με άξια Ελληνόπουλα και Ελληνοπούλες που καμάρωσαν τόσο οι δικοί τους, όσο και οι δάσκαλοι. Μερικές φωτογραφίες από τη γιορτή κρατούν σπίθες από τη χαρά, ανάμικτη με συγκίνηση που ήταν η Γιορτή της αποφοίτησης για τα παιδιά της έκτης, και της συνέχειας για τα μικρότερα…
