Οσοι, αυτές τις μέρες, βγήκαν στη νέα ΠΑΘΕ, σίγουρα νοστάλγησαν την παλιά, «κακή», εθνική οδό. Κι αυτό επειδή οι «παράπλευροι δρόμοι» είναι ευφημισμός για να αποκρυβεί η πραγματικότητα. Δεν είναι δρόμοι, αλλά καλντερίμια λόγω ανύπαρκτης συντήρησης. Ούτε είναι παράπλευροι. Δεν κινούνται παραλλήλως της εθνικής οδού.
Τα εμπόδια πολλά. Ο οδηγός μπαίνει σε χωριά, με τους γνωστούς κινδύνους για τους πεζούς. Αντιμετωπίζει επικίνδυνες στροφές, ώστε να «ανησυχούν» οι υπουργοί για το έλλειμμα ασφαλείας από τα μπλόκα των αγροτών. Ανεβαίνει γέφυρες ή περνάει από κάτω, διότι κάποια κομμάτια της «παράπλευρης» βρίσκονται δεξιά και άλλα αριστερά της κεντρικής οδού. Το χειρότερο: σε κάποια σημεία δεν υπάρχουν –έστω αυτά τα κακοτράχαλα– καλντερίμια.
Για παράδειγμα: Οδηγός που κινείται προς Αθήνα, στο 140ό χλμ. βγαίνει δεξιά στον κόμβο της Αταλάντης. Μπαίνει στο χωριό Τραγάνα, περνάει κάτω από τη γέφυρα και βγαίνει αριστερά στην εθνική οδό. Πεντακόσια μέτρα μετά πληρώνει 3,80 ευρώ διόδια και σε 3 χλμ. ξαναβγαίνει από την εθνική, αυτή τη φορά αριστερά, στον γνωστό κακοτράχαλο παράπλευρο. Κάποια στιγμή, το καλντερίμι σταματάει και αρχίζει η… πατριδογνωσία. Ελλείψει παράλληλης οδού, ο οδηγός πρέπει να διασχίσει τη μισή Στερεά: Ορχομενός, Λιβαδειά, Αλίαρτος, Θήβα κ.λπ. μέχρι κάποια στιγμή να ξαναβγεί στη νέα σούπερ ντούπερ εθνική, όπου τον ξαναπεριμένουν διόδια, για τον δρόμο που δεν χρησιμοποίησε.
Σύμφωνοι! Οι Ελληνες είμαστε συνηθισμένοι να πληρώνουμε υπηρεσίες που δεν απολαμβάνουμε. Μάθαμε να αντέχουμε ταλαιπωρίες τις οποίες αποδίδουμε στον «κακό Θεό της Ελλάδος» ή στις «βαθιές παθογένειες», που λέει και ο επί εξαετία πρωθυπουργός.
Συνεπώς, σηκώνουμε τους ώμους ψηλά, τώρα που η μίνι κρίση των αγροτικών μπλόκων έχει κόστος στην εθνική οικονομία, στην τσέπη και στα νεύρα μας. Τι θα γίνει, όμως, σε μια σοβαρή κρίση;
Στα ντοκιμαντέρ βλέπουμε τα φανταράκια μας να φεύγουν για το αλβανικό μέτωπο με τρένα. Τώρα σιδηροδρομικό δίκτυο δεν έχουμε. Δεν κρατήσαμε την παλιά εθνική οδό, ως εναλλακτική. Για λόγους κόστους(;) υπάρχει μία μόνο αρτηρία να ενώνει τη νότια με τη βόρεια Ελλάδα, την οποία μάλιστα η κυβέρνηση δεν θεωρεί «κρίσιμη υποδομή». Αν –ο μη γένοιτο!– προκύψει κάτι πιο σοβαρό, αν π.χ. χρειαστεί μετακίνηση στρατευμάτων και υλικού, το μόνο που πρέπει να κάνει ο εχθρός είναι να καταστρέψει μικρά κομμάτια της ΠΑΘΕ –ίσως στα σημεία των μπλόκων– και όλοι θα αναρωτιόμαστε πώς βρεθήκαμε γυμνοί και σε αυτήν την κρίση.
Πάντως, είτε βρέξει είτε χιονίσει είτε σβήσει από τον χάρτη η εθνική οδός, διόδια θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε…
