Η συζήτηση γύρω από την ανάδειξη του Κυριάκου Πιερρακάκη στην προεδρία του Eurogroup έχει πάρα πολλές διαστάσεις, οι οποίες αναλύθηκαν εκτενώς τις προηγούμενες ημέρες και είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες ενόψει της τυπικής έγκρισης από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τις επόμενες ημέρες (18-19/12). Υπάρχει και μια βαθύτερη, διαγενεακή συζήτηση, η οποία είναι διαρκώς παρούσα στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, αλλά παραμένει επιφανειακή και συνοπτική. Ο Κυριάκος Πιερρακάκης είναι γεννημένος το 1983, ανήκει στη γενιά που το 2010, όταν η Ελλάδα άρχισε τον χορό των μνημονίων και της οικονομικής και κοινωνικής δοκιμασίας που ακολούθησε, βρισκόταν λίγο πάνω, λίγο κάτω από τα 30. Υπό φυσιολογικές συνθήκες οι τριαντάρηδες σε μια προηγούμενη φάση της Ελλάδας θα άρχιζαν να εξελίσσονται, να παράγουν, να δημιουργούν. Αντί γι’ αυτό, βρέθηκαν να ψάχνουν δουλειά, να προσπαθούν να σώσουν τα προσχήματα μιας μεσαίας τάξης (η οποία είναι συζητήσιμο αν επιβιώνει στην Ελλάδα ως κάτι παραπάνω από φάντασμα) και, πολύ συχνά, να μεταναστεύουν. Η γενιά του Κυριάκου Πιερρακάκη είναι αυτή που σηκώνει τις αμαρτίες των σημερινών 60άρηδων και 70άρηδων και αναπόφευκτα εισπράττει και τη μομφή εκείνων που ακολουθούν, οι οποίοι, βεβαίως, δεν έχουν ζήσει από πρώτο χέρι την τραυματική δεκαετία του 2010, αλλά μεγάλωσαν μέσα από το στρες, την αγωνία και την απελπισία των γονιών.
Η τοποθέτηση ενός υπουργού Οικονομικών της άλλοτε κατασυκοφαντημένης Ελληνικής Δημοκρατίας στην κεφαλή του τραπεζιού των Ευρωπαίων ομολόγων του είναι μια εξέλιξη αδιαμφισβήτητα σημαντική, είναι όμως και ένα νεύμα στη γενιά των ανθρώπων που ακόμη κατοικούν σε αυτή τη χώρα και θα επωμιστούν τα επόμενα 20-25 χρόνια τη μετάβασή της στην επόμενη φάση. Η γενιά του Κυριάκου Πιερρακάκη είναι εκείνη που θα πρέπει κατ’ αρχάς να αναλάβει το ψυχολογικό κόστος της μεταρρύθμισης ενός πολιτικού συστήματος το οποίο ξεκάθαρα δεν μπορεί να εξυπηρετήσει τη χώρα. Τα κόμματα μοιάζουν με απολιθώματα του προηγούμενου αιώνα, με τον πελατειασμό να επιβιώνει ακόμη σαν ζόμπι. Κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα τις τελευταίες ημέρες και στις συζητήσεις που γίνονται στην Εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, η οποία προκαλεί ναυτία σε κάθε άνθρωπο που διαθέτει στοιχειώδη νοημοσύνη.
Η ηλικία από μόνη της δεν είναι αρκετή, καθώς ο Πιερρακάκης διαθέτει εμπειρία. Βρέθηκε ως τζούνιορ μέλος που συμμετείχε στις τότε τρικομματικές (και εν συνεχεία δικομματικές) διαπραγματεύσεις με την τρόικα την περίοδο 2012-14. Θα χρειαστούν και άλλοι σαραντάρηδες με όρεξη και κάποιες ικανότητες, όχι απλά κομματικά στρατιωτάκια, με στόχο να πάει η Ελλάδα λίγο παρακάτω.
