Είναι πολύ πιθανό, κορυφαίος πολιτικός παράγων στο μέλλον, αναφερόμενος στην Εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, να εκφράσει την εκτίμηση ότι «δεν ήταν η καλύτερη στιγμή της Βουλής». Η έως τώρα πορεία των εργασιών της εμπεριέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που πράγματι δεν τη συμπεριλαμβάνουν ούτε καν στις απλώς «καλές» κοινοβουλευτικές στιγμές.
Δεν είναι μόνο ότι σχεδόν από την πρώτη στιγμή, με επίσημες δηλώσεις στελεχών τους ή με τις άτυπες ενημερώσεις τους, τα κόμματα καθιστούν περισσότερο από σαφές ότι έχουν καταλήξει σε πόρισμα.
Ούτε μόνο ότι δεν κρατιούνται έστω τα προσχήματα και οι όποιες προτάσεις και οι επ’ αυτών ψηφοφορίες διεξάγονται ουσιαστικά ομαδικά, ως κοινοβουλευτικές ομάδες, ακυρώνοντας έτσι στην πράξη για πολλοστή φορά την αξιοπιστία μιας ειδικής επιτροπής που θα έπρεπε να λειτουργεί υπερκομματικά.
Ακόμα-ακόμα και τυπικές διαδικασίες, όπως οι αντικαταστάσεις μελών, καταστρατηγούνται σε βαθμό γελοιοποίησης: αντικατάσταση μέλους της Εξεταστικής προβλέπεται σε περίπτωση κωλύματος ή απουσίας. Βλέπουμε, όμως, να «αντικαθίσταται» μέλος αυτής της Εξεταστικής –με το ίδιο παρόντα στην αίθουσα!– επειδή η αρχηγός του θέλει απλώς να κάνει αρνητικά (με διακοπές και φωνασκίες) αισθητή την παρουσία της.
Στα χειρότερα, είναι η συμπεριφορά των περισσοτέρων μελών της Εξεταστικής: αφενός κατά τη διάρκεια εξέτασης των μαρτύρων, αφού αυξομειώνουν την ένταση της εξέτασης και του τόνου της φωνής τους, αναλόγως των πολιτικών πεποιθήσεων των προσώπων που καλούνται να καταθέσουν. Αφετέρου με τη στάση τους προς αλλήλους, δεδομένου ότι τα λόγια που ανταλλάσσουν κάθε άλλο παρά συνάδουν με το επίπεδο το οποίο θα πρέπει να υπάρχει, αφού σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής, μια εξεταστική επιτροπή έχει «όλες τις αρμoδιότητες των ανακριτικών αρχών, καθώς και τoυ εισαγγελέα Πλημμελειoδικών». Μπορεί κάποιος να φανταστεί μέλη ανακριτικής ή εισαγγελικής αρχής να αλληλοκατηγορούνται σε κοινή θέα για «σόου», για συμπεριφορές που αρμόζουν σε «τηλεοπτικά πάνελ», ή με φράσεις «δεν κάνουμε πλάκα εδώ. Αν θέλετε, να πάμε να πιούμε κάπου ένα τσίπουρο»;
Στα χείριστα, έως τώρα, αναμφισβήτητα είναι και το περιστατικό με βουλευτή ο οποίος –κατά τη διάρκεια συνεδρίασης– μίλησε προσβλητικά, ξεπερνώντας τα όρια της χυδαιότητας, για τα Ατομα με Αναπηρία. Ούτε ο πρόεδρος της Εξεταστικής, ούτε άλλο μέλος της επιτροπής τον επέπληξε γι’ αυτή τη συμπεριφορά του, ούτε ο ίδιος αργότερα έκανε την αυτοκριτική του, ζητώντας συγγνώμη.
Ως προς τα χθεσινά; Οι παλαιότεροι όταν ακούγαμε το όνομα Ξυλούρης υποκλινόμασταν στο μεγαλείο του ξεχωριστού ερμηνευτή Νίκου. Στους σημερινούς, «ξυπνάει» το παρατσούκλι «Γιώργης, ο Φραπές». Ω, καιροί…
