Οι θέσεις του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ είναι δεδομένες, με τις επιμέρους ασάφειές τους. Επίσης δεδομένο είναι ότι θα βρίσκεται στο τιμόνι της υπερδύναμης μέχρι τις 20 Ιανουαρίου 2029. Δύο δρόμοι υπάρχουν για να αντιμετωπιστούν οι πολιτικές του. Ο πρώτος δρόμος αρχίζει και τελειώνει με τις καταγγελίες, τους αφορισμούς και την άρνηση απέναντι στα όσα λέει και στα όσα κάνει, τόσο σε επίπεδο αρχών όσο και σε αυτό της συμπεριφοράς. Ενδεχομένως αυτή η αντιμετώπιση να αποτελεί μια μορφή ομαδικής ψυχοθεραπείας, όμως δεν αποτελεί πολιτική στάση για να την υιοθετούν πολιτικοί ηγέτες. Οι πολιτικές αντιμετωπίζονται με πολιτικές, δηλαδή με προσαρμογή στα νέα δεδομένα και ευελιξία, στον βαθμό που μια σύγκρουση θα απέβαινε καταστροφική.
Ο δεύτερος δρόμος επιβάλλει όχι απλώς να βρεθεί ένα modus vivendi μαζί του, αλλά και κάτι παραπάνω. Να υπάρξει μια παραγωγική συνύπαρξη υπό την έννοια της αποκόμισης κερδών από αυτήν την πολιτική, η οποία είναι μονόδρομος, μια και πρόκειται για τον ηγέτη της μοναδικής υπερδύναμης. Αναλύσεις για τις προθέσεις του Τραμπ, όσο εμπεριστατωμένες και αν είναι, κινδυνεύουν να ανατραπούν λόγω του ταμπεραμέντου του προέδρου και κυρίως λόγω των διαρκών ελιγμών του, σχεδιασμένων ή συγκυριακών. Συνεπώς, αυτό που τελικά μένει είναι η κυρίαρχη αντίληψή του πως τα πάντα είναι μπίζνες. Οποιος ηγέτης το εμπεδώσει αυτό θα έχει μια άριστη συνεργασία με τον πρόεδρο. Αρχές, διακηρύξεις και οράματα έχουν τεθεί στην υπηρεσία των οικονομικών συναλλαγών επ’ ωφελεία πρωτίστως των ΗΠΑ. Μάλιστα μερικές φορές δεν γίνεται καν επίκλησή τους. Οι νόμοι της αγοράς τείνουν να υποκαταστήσουν συνθήκες και πάγιους κανόνες πολλών δεκαετιών, δείγμα της νέας εποχής.
Αναλύσεις για τις προθέσεις του Τραμπ, όσο εμπεριστατωμένες και αν είναι, κινδυνεύουν να ανατραπούν λόγω του ταμπεραμέντου του προέδρου και κυρίως λόγω των διαρκών ελιγμών του.
Στις ΗΠΑ βρέθηκαν τις προηγούμενες ημέρες πολλοί υπουργοί της ελληνικής κυβέρνησης (Παπασταύρου, Δήμας, Κεφαλογιάννη, Χατζηδάκης, Μενδώνη, Θεοδωρικάκος, Κεραμέως) για επαφές και συμφωνίες. Ταυτόχρονα, την πόρτα του Λευκού Οίκου πέρασε ο επικεφαλής του ομίλου AKTOR Aλέξανδρος Εξάρχου, όπου συναντήθηκε με στενούς συνεργάτες του Αμερικανού προέδρου για ζητήματα που αφορούν το υγροποιημένο φυσικό αέριο. Μπίζνες, λοιπόν, που επιφέρουν και την αναβάθμιση της γεωστρατηγικής θέσης της πατρίδας μας. Αυτό είναι το μοντέλο της παραγωγικής συνύπαρξης με έναν πρόεδρο για τον οποίο υπήρχαν πολλές επιφυλάξεις και φόβοι, όχι αδικαιολόγητα, για το πώς θα αντιμετωπίσει την ελληνική κυβέρνηση.
Σε όλα τα παραπάνω να προσθέσω και αυτό που αναφέρουν ρεπορτάζ έγκυρων ανταποκριτών στην Ουάσιγκτον. Οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται και για ένα ακόμα λιμάνι που θα βρίσκεται στη Βόρειο Ελλάδα. Είναι άγνωστο αν αυτό το ενδιαφέρον αφορά το λιμάνι της Θεσσαλονίκης ή μια λύση σαν αυτήν του νέου λιμανιού της Ελευσίνας. Η ελληνική κυβέρνηση όλα δείχνουν πως έχει συλλάβει το πνεύμα του προέδρου Τραμπ, έχει προσαρμοστεί γρήγορα σε αυτό και το μόνο που μένει, ύστερα από μεθοδική δουλειά, είναι η συγκομιδή των καρπών. Πολιτικών και οικονομικών.
