Η ενοποίηση του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (ΕΑΜ) με τα κτίρια του Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) περιλαμβανόταν στο προεκλογικό πρόγραμμα της Ν.Δ. το 2019. «Χαμένη ευκαιρία», τη χαρακτηρίζει ο αρχιτέκτονας και μέλος του Δ.Σ. του ΕΑΜ Ανδρέας Κούρκουλας στη χθεσινή «Κ». Eκτοτε αγνοείται η τύχη του φιλόδοξου σχεδίου. Το σχέδιο ήταν παλιότερο και είχε αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις του διδακτικού προσωπικού του Πολυτεχνείου. Το πρόσχημα ήταν ότι υπήρχαν νομικά κωλύματα αφού το κληροδότημα Αβέρωφ όριζε ότι το ΕΜΠ προορίζεται αυστηρά για εκπαιδευτικό ίδρυμα. Ορισμένοι νομικοί τότε είχαν υποστηρίξει ότι αυτό μπορεί να ξεπερασθεί. Στο κάτω κάτω περί του Αρχαιολογικού Μουσείου πρόκειται. Δεν πρόκειται για εμποροπανήγυρη. Κι ένα μουσείο έχει παιδευτική λειτουργία. Κατά τον Κούρκουλα, τα κτίρια του Πολυτεχνείου θα μπορούσαν να φιλοξενούν εκθέσεις σύγχρονης τέχνης, οι οποίες θα είχαν σχέση με την αρχιτεκτονική, αλλά και με τη συνομιλία της σύγχρονης δημιουργίας με την κλασική αρχαιότητα. Αλήθεια, αν κάποιος φοιτητής της Αρχιτεκτονικής θέλει να δει σχέδια των σύγχρονων κλασικών, από τον Ζενέτο, τον Πικιώνη ώς τον Κωνσταντινίδη, πού μπορεί να τα δει; Δεν θα μπορούσε το κτίριο της παλιάς Σχολής Καλών Τεχνών να φιλοξενεί μια μόνιμη έκθεση των έργων τους; Κι αυτό δεν έχει παιδευτική λειτουργία; Η επέκταση και η αναβάθμιση του ΕΑΜ έχει ήδη δρομολογηθεί. Εχει όμως εξαιρεθεί η σύνδεσή του με τα κτίρια του Πολυτεχνείου. Αναλογισθείτε μόνον πώς θα μεταμορφωνόταν το κέντρο της Αθήνας αν τα δύο αυτά ιστορικά κτίρια της πόλης δημιουργούσαν ένα σύμπλεγμα της πλουσιότερης συλλογής αρχαιοτήτων στον κόσμο με τη σύγχρονη δημιουργία;
Θα μου πείτε τι θα γινόταν με την πύλη που έριξε το τανκ και την κεφαλή του Σβορώνου. Και δεν το λέω για να προκαλέσω τα δημοκρατικά σας αισθήματα. Το λέω επειδή πιστεύω ότι η εγκατάλειψη του χώρου οφείλεται εν μέρει και στο ιδεολόγημα που το θέλει σύμβολο των αγώνων κατά της χούντας. Μην ξεχνάτε ότι μέχρι πριν από μερικά χρόνια ακόμη το Πολυτεχνείο στέγαζε βιοτεχνίες παραγωγής μολότοφ και τα γειτονικά Εξάρχεια ήταν άβατο για την αστυνομία ή οποιονδήποτε φορούσε στολή. Δεν είναι η περίπτωση σήμερα πια. Μην ξεχνάμε ακόμη ότι η «υπόθεση των μαρμάρων» έχει υποβαθμίσει την αξία του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου σε σχέση με το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης. Θα είχε ενδιαφέρον μια σύγκριση των στοιχείων επισκεψιμότητας ανάμεσα στα δύο. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για πραγματική ανάπτυξη, μόνον με τη δυναμική αξιοποίηση των κεφαλαίων που διαθέτουμε μπορούμε να την επιτύχουμε. Αλλιώς καταδικάζουμε τη χώρα και τους εαυτούς μας να θεωρούμε ανάπτυξη τα τραπεζοκαθίσματα, τις βραχυχρόνιες μισθώσεις και τα πεντάστερα. Και να κοιτάμε τους τουρίστες που καταναλώνουν τον πολιτισμό μας αμήχανοι και χαμένοι ανάμεσα στον προηγούμενο και τον επόμενο εσπρέσο.
