Δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί «με αποφάσεις των Διευθυντών των Διευθύνσεων Αστυνομίας Αθηνών και Βορειοανατολικής Αττικής (απαγορεύτηκε) η πραγματοποίηση όλων των δημοσίων υπαίθριων συναθροίσεων την Κυριακή 16-11-2025 από ώρα 06:00΄ έως και την ώρα 22:00΄ με αφορμή την επίσκεψη του Προέδρου της Ουκρανίας».
Συμφώνως με την ίδια ανακοίνωση της αστυνομίας, «η ανωτέρω απαγόρευση επιβάλλεται καθώς από τη διεξαγωγή συναθροίσεων, επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια λόγω πιθανής διάπραξης σοβαρών εγκλημάτων, ιδίως κατά της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιοκτησίας και απειλείται σοβαρά η διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής στις εν λόγω περιοχές».
Δεν γνωρίζουμε αν η ΕΛ.ΑΣ. είχε πληροφορίες για την ασφάλεια του Ουκρανού ηγέτη, που δικαιολογούν τον περιορισμό του δικαιώματος της συνάθροισης. Ομως, δυστυχώς στην Ελλάδα, κάθε διαδήλωση «απειλεί σοβαρά τη διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής». Κάποια καλόπαιδα –δηλαδή χουλιγκάνοι με τάχα μου πολιτικά χαρακτηριστικά– προβαίνουν «σε διάπραξη σοβαρών εγκλημάτων κατά της ζωής (σ.σ. Marfin 2010), της σωματικής ακεραιότητας και της ιδιοκτησίας». Αυτοί όμως δρουν πάντα σε μεγάλες διαδηλώσεις, έτσι ώστε αφού ασχημονήσουν να μπορούν να γλιστρούν μέσα στο πλήθος.
Επί του προκειμένου ελάχιστοι ψεκασμένοι μπορεί να διαδήλωναν κατά του κ. Ζελένσκι. Μπορεί κάποιοι ρομαντικοί υποστηρικτές του διεθνούς δικαίου να διαδήλωναν υπέρ του.
Προ μηνών χιλιάδες Λονδρέζοι μαζεύτηκαν στην Ντάουνινγκ Στριτ για να δηλώσουν την υποστήριξή τους στην αντίσταση του ουκρανικού λαού, την ώρα που ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι ήταν στο πρωθυπουργικό γραφείο. Στη Βρετανία ουδείς σκέφτηκε να απαγορεύσει τις διαδηλώσεις. «Ελπίζω να ακούσατε τις επευφημίες του πλήθους στον δρόμο», είπε ο Κιρ Στάρμερ στον Ουκρανό πρόεδρο (1.3.2025).
Είτε συμφωνεί κάποιος είτε διαφωνεί με την απαγόρευση, αυτή ήταν νομότυπη και συνταγματικώς προβλεπόμενη. Περιελάμβανε δε το μισό κέντρο της Αθήνας: Λ. Βασ. Κωνσταντίνου – Λ. Βασ. Ολγας – Λ. Βασ. Αμαλίας – Ξενοφώντος – Φιλελλήνων – πλ. Συντάγματος – Σταδίου – Αμερικής – Λυκαβηττού – Ηλ. Ρογκάκου – Κλεομένους – Πλουτάρχου – Ριζάρη – Λ. Βασ. Κωνσταντίνου.
Συνεπώς, είναι να αναρωτιέται κανείς γιατί μια απαγόρευση συνάθροισης σε δεκαπλάσιο χώρο από τα λίγα τετραγωνικά του Αγνωστου Στρατιώτη μπορεί να γίνει με μια απλή απόφαση διευθυντών της αστυνομίας, ενώ έπρεπε να γίνει κοτζάμ νομοθετική τροπολογία για τον χώρο του μνημείου. Για να ‘χουμε να λέμε και να ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι κάτι μεταρρυθμίζει;
