Γιατί η υπόθεση της παύσης λειτουργίας διακοσίων από τα χίλια υποκαταστήματα των ΕΛΤΑ προκάλεσε ανταρσία βουλευτών της Ν.Δ. και μεγάλη πολιτική ζημιά στην κυβέρνηση; Γιατί το Μέγαρο Μαξίμου, σε μια αγωνιώδη προσπάθεια να περιορίσει τη «φωτιά», απέλυσε με συνοπτικές διαδικασίες τον επικεφαλής των ΕΛΤΑ και προσπαθεί να κρατήσει ανοικτά όσο περισσότερα υποκαταστήματα γίνεται;
Προφανώς κάθε λογικός άνθρωπος δεν μπορεί παρά να είναι υπέρ του εξορθολογισμού ενός δημόσιου οργανισμού που έχει ελλείμματα εκατομμυρίων. Γνωρίζοντας μάλιστα ότι σημαντικό ρόλο στη χρεοκοπία της χώρας έπαιξαν οι αμαρτωλές ΔΕΚΟ όπου όλες οι κυβερνήσεις «βόλευαν» τα δικά τους παιδιά. Δεν νοείται, λοιπόν, ύστερα από μία δεκαετία αιματηρών μνημονίων να δεχόμαστε ότι κάποιες εταιρείες του Δημοσίου μπορούν να χάνουν 27 εκατ. ευρώ το 2023 και 7 εκατ. ευρώ το 2024.
Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι η διοίκηση των ΕΛΤΑ μπορεί να κλείσει 200 υποκαταστήματα μια κι έξω, χωρίς να εξετάσει το κοινωνικό κόστος που μπορεί να έχει σε κάποιες απομακρυσμένες περιοχές η αναστολή λειτουργίας ενός τέτοιου γραφείου. Γιατί σε κάποιες περιπτώσεις, το κλείσιμο ενός καταστήματος ΕΛΤΑ με έναν ή δύο υπαλλήλους δείχνει με τον πιο κραυγαλέο τρόπο στους κατοίκους της περιοχής ότι το ελληνικό κράτος –και σε αντανάκλαση και η ελληνική κυβέρνηση– αδιαφορεί παντελώς για το πώς θα εισπράξουν τη σύνταξή τους, θα πληρώσουν τους λογαριασμούς τους ή θα πάρουν την αλληλογραφία τους κάποιοι, ξεχασμένοι από το μητροπολιτικό κέντρο, γέροντες.
Κι αυτό δεν μπορεί να το καταλάβει εύκολα ένας τεχνοκράτης των ΕΛΤΑ ή ένας σύμβουλος στο Μαξίμου που ελαφρά τη καρδία παίρνει αποφάσεις διαβάζοντας έναν ισολογισμό, κατηγορώντας μάλιστα για λαϊκισμό όσους αντιδρούν. Το κατανοεί, όμως, πλήρως ο βουλευτής, που βλέπει την εγκατάλειψη της ελληνικής επαρχίας και τον μαρασμό της ορεινής Ελλάδας.
Εξηγούμαι με ένα παράδειγμα: Το Ζαγόρι, το οποίο επισκέπτομαι πολλές φορές κάθε χρόνο, έχει έκταση περίπου 1.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Εκεί βρίσκονται διάσπαρτα στους πρόποδες της Πίνδου 45 απίθανης ομορφιάς ορεινά χωριά με 3.700 μόνιμους κατοίκους. Δεν έχει κέντρο υγείας, ούτε γιατρούς. Εχει ένα φαρμακείο, ένα αστυνομικό τμήμα και ένα ΚΕΠ. Και έως την προηγούμενη εβδομάδα είχε και ένα υποκατάστημα των ΕΛΤΑ σε ένα από τα μεγαλύτερα χωριά της περιοχής, το Τσεπέλοβο.
Μόλις ανακοινώθηκε ότι αναστέλλεται η λειτουργία του, δήμος και τοπικοί φορείς εξέδωσαν ψηφίσματα διαμαρτυρίας μιλώντας για «χαριστική βολή» σε μια περιοχή που δίνει καθημερινό αγώνα για να παραμείνει ζωντανή και θύμισαν ότι κάποια χωριά του Ζαγορίου απέχουν από τα Ιωάννινα –την πιο κοντινή πόλη– 80 χιλιόμετρα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το Ζαγόρι είναι από τα πιο δημοφιλή τουριστικά ορεινά θέρετρα της χώρας, με πάνω από 200 τουριστικά καταλύματα και περίπου 3.500 κρεβάτια. Μάλιστα, κάποιες εβδομάδες του χειμώνα –τα Χριστούγεννα, την Πρωτοχρονιά και τα Φώτα– τα καταλύματα αυτά έχουν 100% πληρότητα. Από αυτήν την τουριστική κίνηση το ελληνικό κράτος εισπράττει εκατομμύρια ευρώ σε φόρους. Δεν θα ‘πρεπε, λοιπόν, το κράτος αυτό να θεωρεί χρέος του να στηρίξει τους λίγους γέροντες κάθε περιοχής που μένουν στα χωριά όταν οι τουρίστες και οι ιδιοκτήτες των ξενώνων αποχωρήσουν, προσφέροντάς τους τις ελάχιστες υπηρεσίες που είναι υποχρεωμένο να παρέχει σε κάθε φορολογούμενο πολίτη του;
Η συστέγαση των καταστημάτων ΕΛΤΑ στα ΚΕΠ κάθε περιοχής (ή ακόμη και στο αστυνομικό τμήμα), που σκέφτονται τώρα στην κυβέρνηση, είναι ασφαλώς μια λογική, συμβιβαστική λύση που θα έπρεπε να είχε αναζητηθεί πριν από το «λουκέτο». Επίσης, γιατί να λειτουργούν 11 υποκαταστήματα, π.χ., στη Λέσβο και να κλείνει το μοναδικό που υπάρχει στο Ζαγόρι;
O αγρότης ή ο κτηνοτρόφος που ζει σε ένα χωριό με τέσσερις όλες κι όλες οικογένειες, κόβει ξύλα ή μεταφέρει πετρέλαιο σε πλαστικά μπιτόνια για να ζεστάνει το σπίτι του, περνάει καθημερινά μεγάλες δυσκολίες για να κρατήσει ζωντανό το χωριό του. Οδηγεί χιλιόμετρα για να αγοράσει φάρμακα ή να πληρώσει το ρεύμα του και κάνει ένα μικρό ταξίδι για να δει έναν γιατρό. Κι αν πέσει χιόνι, περιμένει μέρες εγκλωβισμένος ώσπου να περάσει το εκχιονιστικό με την αγωνία μήπως τα ζώα του παγώσουν ή μήπως μπει στο παχνί τους κάποιος λύκος. Αυτόν τον κτηνοτρόφο και τον αγρότη, που κρατάει όρθιο το σπίτι του και ζωντανή όλη την ύπαιθρο ώστε να τη χαρούμε κι εμείς που πάμε εκεί για βόλτα, είναι καθήκον όλων μας να τον προστατεύουμε και να κάνουμε τη ζωή του καλύτερη. Αν δεν θέλουμε να ερημώσει τελείως ο τόπος και η χώρα να αποτελείται κυρίως από 2-3 πόλεις-τέρατα.
