Χθες συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια από τη σφαγή στο Μπατακλάν. Δέκα χρόνια στη διάρκεια των οποίων ο κόσμος άλλαξε ριζικά και η Ευρώπη βρέθηκε αντιμέτωπη με δύο πολέμους στα σύνορά της. Θα μου πείτε τι σχέση έχει το Μπατακλάν με τη Γάζα ή την Ουκρανία. Εκ πρώτης όψεως πρόκειται για τρία εντελώς διαφορετικά μέτωπα. Αν ξύσουμε λίγο την επιφάνεια της ειδησεογραφίας που παραθέτει γεγονότα, θα ανακαλύψουμε μια διαδρομή που οδηγεί στο ίδιο σημείο του ορίζοντα. Κι αυτό το σημείο είναι ο δυτικός τρόπος ζωής, οι ελευθερίες του, η ανεξιθρησκία του και οι δημοκρατίες του. Είναι μια διαδρομή στην οποία συναντιούνται ολοκληρωτικά καθεστώτα, όπως του Πούτιν, ο ριζοσπαστικός ισλαμισμός, όπως η Χαμάς, και μια τρομοκρατία η οποία είναι διάσπαρτη στην καθημερινότητα της Δύσης. Αυτή η τελευταία μπορεί να μην είναι οργανωμένη, όπως στην περίπτωση του Μπατακλάν, όμως είναι διάσπαρτη και δρα με τα πιο απλά καθημερινά εργαλεία. Η επίθεση κατά του δυτικού τρόπου ζωής εξηγεί ορισμένα παράδοξα, όπως ότι η Ρωσία που μέχρι πριν από λίγα χρόνια θεωρούσε το Ισλάμ τον κατεξοχήν εχθρό της ορθοδοξίας της, σήμερα ακολουθεί την ίδια πολιτική με το Ιράν εναντίον του Ισραήλ. Εξηγεί και τον «ισλαμοαριστερισμό», ένα από τα παράδοξα της δυτικής κοινωνίας. Τα εγγόνια των παιδιών που έκαναν τον Μάη του ’68 σήμερα υπερασπίζονται με τον ίδιο φανατισμό ένα Ισλάμ που εχθρεύεται όλες τις αρχές τις οποίες υποτίθεται ότι υπερασπίστηκαν οι παππούδες τους. Τους κληροδότησαν την εχθρότητα απέναντι στον δυτικό πολιτισμό τον οποίον προσπάθησε να καταστρέψει ο Μάης του ’68. Ελλείψει προλεταριάτου η Αριστερά ψάχνει πελατεία πότε στους μετανάστες και πότε στους Παλαιστινίους της Χαμάς. Εχει κατασκευάσει, δε, ένα φάντασμα, το έχει βαφτίσει ισλαμοφοβία και το έχει εξισώσει με τον ρατσισμό και την αποικιοκρατία. Στη διαδρομή φορτώνει και πακέτα αντισημιτισμού, τον οποίον έχει αναλάβει εργολαβικά αφού τον εγκατέλειψαν οι παραδοσιακοί ακροδεξιοί ιδιοκτήτες του.
Ποιες πολιτικές δυνάμεις είναι διατεθειμένες και έχουν τη δυνατότητα να αναλάβουν την υπεράσπιση της Ευρώπης. Η Ακροδεξιά εμφανίζεται ως η αιχμή του δόρατος κατά του επιθετικού Ισλάμ. Συγχρόνως όμως υπονομεύει τις δημοκρατικές αξίες φλερτάροντας ανοιχτά με τον ολοκληρωτισμό του Πούτιν. Στη Γαλλία η Λεπέν, σε μας οι διάφοροι ρωσόφιλοι υπερπατριώτες. Η θέση των κεντρώων δυνάμεων σε όλη την ήπειρο δυσχεραίνεται από τον πολιτικό τους ελιτισμό και τη φθορά της μακροχρόνιας άσκησης της εξουσίας. Η Αριστερά έχει αντικαταστήσει με τον αντιδυτικισμό την ιστορική της επαναστατική ιδεολογία. Η Ευρώπη είναι στο περιθώριο της παγκόσμιας σκηνής. Πλην όμως ο υβριδικός πόλεμος που διεξάγεται εναντίον των αξιών της είναι το σημάδι ότι κρατάει ακόμη την εσωτερική της δύναμη.
