Οι διαβουλεύσεις που ξεκίνησαν μετά τη μεγάλη αντίδραση για τον «ξαφνικό θάνατο» μεγάλου αριθμού υποκαταστημάτων των ΕΛΤΑ έφεραν στο τραπέζι μια σειρά από ιδέες, προτάσεις, εναλλακτικές. Στο χθεσινό φύλλο της «Κ», το σχετικό ρεπορτάζ της Ματίνας Χαρκοφτάκη είναι κατατοπιστικό για όσα άρχισαν να συζητούνται από τη στιγμή που ελήφθη η απόφαση για διαβούλευση με τους τοπικούς φορείς και τις κοινωνίες. Πόσο ρεαλιστικές και βιώσιμες είναι οι εναλλακτικές που προτείνονται, θα φανεί στην πράξη. Αποδεικνύεται, ωστόσο, περίτρανα πόσο λάθος ήταν ο χειρισμός που έγινε στην περίπτωση των ΕΛΤΑ. Και κυρίως, πόσο υποτιμήθηκε η σημασία που δίνουν οι τοπικές κοινωνίες στη λειτουργία υπηρεσιών που έχουν και σημειολογικό λόγο ύπαρξης: θεωρούνται συνδετικό στοιχείο με ένα κράτος που φαίνεται όλο και περισσότερο απόμακρο και απόν, ιδιαίτερα σε μεγαλύτερης ηλικίας πολίτες, που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις «απομακρυσμένες» δυνατότητες που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία.
Σίγουρα πρόσθετη ενόχληση και αντίδραση προκάλεσε το γεγονός ότι κανείς δεν θεώρησε χρήσιμο να ενημερώσει, να συζητήσει εναλλακτικές, να εξηγήσει τον τρόπο με τον οποίο θα συνεχίσουν να παρέχονται οι υπηρεσίες που μέχρι τώρα εξυπηρετούνται από τα ΕΛΤΑ.
Αυτή η υπεροπτική επιλογή να αγνοηθούν οι τοπικές κοινωνίες και απλώς να τους ανακοινωθεί αυτό που αποφασίστηκε «για το καλό τους» από μια απομακρυσμένη και απρόσωπη διοίκηση, λειτούργησε σαν πολλαπλασιαστής της θυμωμένης αντίδρασης.
Η πολιτική διάσταση του θέματος, η αντίδραση των βουλευτών της κυβερνητικής πλειοψηφίας, οι οποίοι σήκωσαν μπαϊράκι και βγήκαν απέναντι σε μια μεταρρύθμιση «των τεχνοκρατών, που δεν έχουν σχέση με την πολιτική και δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει να ζητάς την ψήφο των πολιτών», είναι ότι επιβεβαιώνεται για άλλη μία φορά ο κανόνας ότι ο πολιτικός χρόνος κάθε κυβέρνησης δεν απλώνεται σε όλη την τετραετία. Είναι πολύ πιο σύντομος, συνήθως εξαντλείται στα μισά της θητείας της.
Μετά τον δεύτερο χρόνο από τις εκλογές, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την επόμενη εκλογική αντιπαράθεση. Και οι βουλευτές κοιτάζουν πρωτίστως προς τους ψηφοφόρους και μετρούν τις αντιδράσεις τους διπλά και τριπλά πριν αποφασίσουν να στηρίξουν την όποια κυβερνητική απόφαση. Τα ΕΛΤΑ ήταν το «καμπανάκι» ότι το περιθώριο για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις με πολιτικό κόστος έχει εξαντληθεί για την κυβέρνηση.
