Η Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκονται στο επίκεντρο πολλών εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή, όπως επιβεβαιώνουν οι συμφωνίες για την ενέργεια που προωθήθηκαν και οι συνομιλίες που διεξήχθησαν στην Αθήνα την περασμένη εβδομάδα. Μοχλός είναι η επιδίωξη του Ντόναλντ Τραμπ οι ΗΠΑ να αντικαταστήσουν με δικό τους υγροποιημένο αέριο το φυσικό αέριο που οι Ευρωπαίοι αγοράζουν από τη Ρωσία, καθώς και αυτό που παράγουν από ανανεώσιμες πηγές.
Οι ΗΠΑ θέλουν, επίσης, να διαμορφώσουν μια νέα Μέση Ανατολή με πανίσχυρο Ισραήλ. Η Ελλάδα και η Κύπρος συμμετέχουν ενεργά σε αυτές τις διαδικασίες, και σε άλλες που αφορούν τομείς της άμυνας και του εμπορίου, όπως η προώθηση του διαδρόμου Ινδίας – Μέσης Ανατολής – Ευρώπης (IMEC). Τα οφέλη της συμμετοχής στο νέο μεγάλο παιχνίδι είναι προφανή, και στο οικονομικό και στο γεωστρατηγικό πεδίο. Σημαντικό, όμως, είναι ότι οι εξελίξεις δεν αφορούν μόνο την άμεση περιοχή μας, αλλά σχετίζονται και με τον εντεινόμενο ανταγωνισμό μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, με την άνοδο της Ινδίας, με τον πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας, με το μέλλον της Συρίας, με τη θερμή αναμέτρηση μεταξύ του Ισραήλ και του Ιράν, με την αυξανόμενη ένταση μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας. Οσα συμβαίνουν εδώ θα επηρεάσουν τις μεγαλύτερες «κόντρες», όπως και ό,τι συμβεί αλλού θα έχει επιπτώσεις και για εμάς.
Οι σχέσεις με την Τουρκία θα εξαρτηθούν πολύ και από το πώς αυτή θα αντιδράσει στην ολοένα στενότερη συνεργασία Ελλάδας και Κύπρου με το Ισραήλ.
Οι σχέσεις με την Τουρκία, πάντα δύσκολες, θα εξαρτηθούν πολύ και από το πώς αυτή θα αντιδράσει στην ολοένα στενότερη συνεργασία Ελλάδας και Κύπρου με το Ισραήλ, και με τη στενή συνεργασία μεταξύ ΗΠΑ – Ελλάδας – Κύπρου στους τομείς της ενέργειας και άμυνας. Η Τουρκία, όμως, αντιμετωπίζει πιο επείγοντα προβλήματα. Πολλά θα εξαρτηθούν από τη συνάντηση που θα είχε χθες στον Λευκό Οίκο ο Τραμπ με τον προσωρινό πρόεδρο της Συρίας Αχμέντ αλ Σάρα. Αναμενόταν ο Αμερικανός πρόεδρος να πιέσει τον Σάρα να συνάψει συμφωνία με το Ισραήλ. Καθώς το Ισραήλ και η Τουρκία προωθούν τα δικά τους συμφέροντα στη Συρία, η σταθεροποίηση ή μη της Συρίας και ο ρόλος των Κούρδων εκεί θα κρίνουν τον βαθμό της έντασης μεταξύ τους. Επίσης, μετά την αποτυχημένη επίθεση του Ισραήλ εναντίον της Χαμάς στο Κατάρ, η Τουρκία «χρεώνεται» εξ ολοκλήρου τις επόμενες κινήσεις της Χαμάς. Ετσι, η πολιτική της Τουρκίας εξαρτάται από εξελίξεις σε διάφορα μέτωπα.
Πιο πέρα, η ιδέα του διαδρόμου IMEC προσκρούει στην πραγματικότητα της κινεζικής Πρωτοβουλίας Μιας Ζώνης, Ενός Δρόμου, στην οποία η Ελλάδα ήδη συμμετέχει. Εν ολίγοις, οι εξελίξεις μεταξύ ΗΠΑ, Κίνας και Ινδίας, μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας, μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, απαιτούν μεγάλη διπλωματική δεξιοτεχνία από την Αθήνα και τη Λευκωσία. Είναι σαν κάθε χώρα, κάθε διένεξη, κάθε συνεργασία και κάθε πρωτοβουλία να είναι χαρτιά σε μια τράπουλα που ανακατεύεται. Σε ένα τοπίο όπου οι παλιοί κανόνες δεν ισχύουν.
