Οι αλλαγές στα ΕΛΤΑ και η πρόσφατη ανακοίνωση για μαζικό κλείσιμο ταχυδρομείων προκάλεσε τελικά αμηχανία και ανάμεικτες αντιδράσεις.
Είναι ένα θέμα περισσότερο σύνθετο από την προφανή οικονομική αιμορραγία, που δεν οφείλεται μόνο στο ότι δεν έχουμε πλέον την παραδοσιακή αλληλογραφία, αλλά στην εντυπωσιακή αδυναμία των ΕΛΤΑ να προσαρμοστούν στη νέα εποχή. Τα ΕΛΤΑ έβλεπαν το πλοίο να βουλιάζει. Ο μετασχηματισμός απαιτεί σκέψη, σύνεση, πρόγραμμα, στόχευση.
Ας πάει κάποιος στα κεντρικά ταχυδρομεία της Αιόλου ή της πλατείας Συντάγματος και θα λάβει τις απαντήσεις. Ο δημόσιος τομέας στα χειρότερά του. Εμφάνιση θλιβερή, ακαταστασία διάχυτη, ελλιπής εξυπηρέτηση, ωράρια περιορισμένα, όλα αρνητικά. Η αποστολή εγγράφων και δεμάτων γινόταν προ πολλού από εταιρείες που δούλευαν 24/7.
Το ζήτημα, ωστόσο, είναι ευρύτερα πολιτισμικό και χαρακτηρίζει την αδυναμία της χώρας μας να προβλέπει, να σχεδιάζει και να αντιλαμβάνεται τις πολλές παραμέτρους ενός ζητήματος. Η εμπειρία μου από τα ταχυδρομεία της χώρας είναι βαθιά ριζωμένη στην ενηλικίωσή μου λόγω μιας βιωματικής σχέσης με τον φιλοτελισμό και την κουλτούρα των ταχυδρομείων σε όλη την ιστορική και πολιτισμική διάστασή τους. Θα πρόσθετα ότι από τότε που το Κεντρικό Ταχυδρομείο Αθηνών μεταφέρθηκε, πριν από μισό και πλέον αιώνα, από το Μέγαρο Μελά στην πλατεία Κοτζιά στην οδό Αιόλου, σημειώθηκε ένα πρώτο πλήγμα στον μέγιστο συμβολισμό, που εκφράζεται και μέσα από την αρχιτεκτονική.
Ο ρόλος των ταχυδρομείων ακόμη και σε χώρες με βαθιά ταχυδρομική κουλτούρα, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, έχει αλλάξει. Αυτό δεν σημαίνει ότι καταργείται ο ρόλος τους.
Δεν υποτιμώ τον συμβολικό, ψυχολογικό, κοινωνικό ρόλο των ΕΛΤΑ στις μικρές κοινωνίες και στις γειτονιές. Το αντίθετο. Είναι αλαζονεία να παραμερίζονται η άυλη διάσταση, η περιθωριοποίηση των ηλικιωμένων, η πρόκληση της αναπροσαρμογής, η πολιτισμική διάσταση και η φροντίδα γεωγραφικών περιοχών για τις οποίες δεν υπάρχει επενδυτικό ενδιαφέρον. Είναι βαθύς ο δεσμός και δεν λειτουργεί πάντα ο ψυχρός ορθολογισμός. Οι κοινωνίες είναι σύνθετες, πολυδιάστατες και απρόβλεπτες. Οι υποχρεώσεις είναι πολλαπλές. Απαιτείται ολιστική σκέψη, όχι προκρούστεια.
Αλλάζει, φυσικά, η επικοινωνία, εξελίσσονται οι κοινωνίες. Στην Ελλάδα, όμως, αφήνουμε χωρίς πολιτική, χωρίς περαιτέρω σκέψη την έντυπη αλληλογραφία, όπως και την ανάγνωση του Τύπου και των βιβλίων. Δεν είναι ψυχρή στατιστική όλα. Απαιτείται πολιτική και επένδυση σκέψης.
