«Συνεχίζουν να πέφτουν δέντρα στην Αθήνα – τεράστιο δέντρο έπεσε στο Μοναστηράκι», έγραφε το super τη Δευτέρα το βράδυ σε ρεπορτάζ δελτίου ειδήσεων, με αφορμή την πτώση μουριάς στην οδό Αδριανού. Είχε προηγηθεί η πτώση μιας (επιζήμια κλαδεμένης, σύμφωνα με μάρτυρες) ακακίας στη συμβολή των οδών Εμμανουήλ Μπενάκη και Γαμβέτα πάνω σε διερχόμενο μοτοσικλετιστή και σταθμευμένο όχημα, ενώ λίγες ημέρες πιο πριν, εξαιτίας των ισχυρών ανέμων, σημειώθηκε πτώση τριών δέντρων στην πλατεία της Αγίας Ειρήνης και στις οδούς Θεοτοκοπούλου και Κνωσού.
Δεν πέρασαν λίγα εικοσιτετράωρα και έκπληκτοι νυχτερινοί περιπατητές είδαν συνεργεία του Δήμου Αθηναίων να «ξυρίζουν» δέντρα στην αρχή της οδού Πανεπιστημίου, από το ύψος της «Μεγάλης Βρεταννίας» μέχρι την οδό Βουκουρεστίου. Την άλλη μέρα το πρωί, μια σειρά από βάρβαρα κουτσουρεμένοι κορμοί με αφανισμένη την κόμη τους έστεκαν απογυμνωμένοι και θλιβεροί στη δυτική «όχθη» του δρόμου. Τι είχε συμβεί; Κανείς δεν γνωρίζει επισήμως. Γνώστες της αστικής χλωρίδας του κέντρου της Αθήνας κάνουν λόγο για ανεξήγητη ενέργεια, μια δεντροστοιχία από καλά σχηματισμένες ακακίες, υψίκορμες και φαινομενικά υγιείς που αφανίστηκαν σε λιγότερο από μία ώρα.
Επομένως, μόνο υποθέσεις μπορεί να γίνουν για τους λόγους της καρατόμησης, αν και αυτές πιθανότατα μπορεί να σχετίζονται με το ζιζάνιο της ευθυνοφοβίας. Υστερα από τα διαδοχικά κρούσματα πτώσης δέντρων σήμανε συναγερμός στο δημαρχείο της πλατείας Κοτζιά και στην υπηρεσία Πρασίνου, καθώς σημειώθηκαν και τραυματισμοί πολιτών. Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά άγαρμπων και εντελώς αντιεπιστημονικών κλαδεμάτων ούτε στον πρώτο δήμο της χώρας ούτε στο υπόλοιπο λεκανοπέδιο.
Μόνο υποθέσεις μπορεί να γίνουν για τις αιτίες των γενικευμένων δεντροκτονιών που απογυμνώνουν πολύτιμες δεντροστοιχίες.
Σαν να έχει επικρατήσει ιδεολογικά στη χώρα μια πρακτική καρατόμησης και βαθέος κλαδέματος που προκαλεί άμεση μείωση του πράσινου φυλλώματος του δέντρου κατά 50% έως 100%. Εικάζει, κανείς, τους πολλούς και διαφορετικούς λόγους για τη νέα «μόδα». Ριζικότερα κλαδέματα ίσον λιγότερα κλαδέματα και μικρότερη επιβάρυνση για τα ταμεία των δήμων. Οι εργασίες αυτές συχνά ανατίθενται πλέον σε εργοληπτικές εταιρείες χωρίς την πρέπουσα γνώση και ευαισθησία. Οχι σπάνια, η κομμένη ξυλεία διατίθεται στη συνέχεια ως καύσιμη ύλη (pellets) κομίζοντας επιπλέον έσοδο στον εργολάβο. Ενας απόφοιτος Γεωπονικής Σχολής γνωρίζει πόσο βλαπτική για το ίδιο το δέντρο είναι μια τόσο απόλυτη λογική κατακρεούργησης.
Αν θέλουν οι αρμόδιοι να μας προστατέψουν από τα επικίνδυνα κλαδιά, ας φροντίσουν οι υπηρεσίες Πρασίνου των δήμων, με επιτόπου αυτοψίες και τα απολύτως αναγκαία κλαδέματα, να ξεχωρίσουν την ήρα από το σιτάρι. Αν η κλάδευση κρίνεται απαραίτητη στα παραγωγικά δέντρα για τη βελτίωση των καρπών, ας γίνεται με αγάπη και νοιάξιμο για το ελάχιστο αστικό πράσινο που μας έχει απομείνει. Στην Αθήνα ζούμε, όχι στη Στοκχόλμη.
