Φίλη που ζει και εργάζεται στις Βρυξέλλες είναι ιδιαίτερα προβληματισμένη τις τελευταίες ημέρες: η δωδεκάχρονη κόρη της, μαθήτρια στην έκτη δημοτικού, θα λείψει ταξίδι στην Ελβετία για δύο εβδομάδες. Θα πάει για σκι με το σχολείο της. Οπως μου εξήγησε, το ταξίδι έχει οργανωθεί για το χρονικό διάστημα των διακοπών του φθινοπώρου (από τις 20 έως τις 30 Οκτωβρίου) που ισχύουν για τα γαλλόφωνα σχολεία των Βρυξελλών. Το ταξίδι διοργανώνεται από το δημόσιο σχολείο με επιδότηση από το κράτος, αλλά κάθε παιδί (οι γονείς δηλαδή) θα χρειαστεί να καταβάλει 550 ευρώ.
Αυτό που την προβληματίζει είναι ότι μέσα σε αυτές τις δύο εβδομάδες δεν θα μπορεί να επικοινωνήσει καθόλου με το παιδί της απευθείας. Θα μαθαίνει νέα του από τους συνοδούς. «Ξέρω ότι οι δάσκαλοι τα προσέχουν πολύ και γι’ αυτά τα ταξίδια προσλαμβάνεται και έκτακτο προσωπικό, αλλά ανησυχώ λίγο. Ισως η Ελληνίδα μάνα να βγήκε στην επιφάνεια τώρα που θα φύγει η μικρή», μου είπε αστειευόμενη. Επίσης μου εξήγησε ότι στο πρόγραμμα των ταξιδιών κάθε σχολείο μπορεί να συμμετάσχει χρόνο παρά χρόνο.
«Οι πόροι δεν επαρκούν για να πηγαίνουν όλα τα σχολεία κάθε χρόνο», αλλά πέρυσι οι δάσκαλοι πρότειναν να οργανώσουν ως σχολείο κάτι πιο μικρό, διάρκειας μιας εβδομάδας, μέσω ενός άλλου προγράμματος, και έτσι πήγαν για ποδηλατοδρομία στην Ολλανδία. Για τα παιδιά αυτά τα ταξίδια είναι ευκαιρία να βρεθούν με τους συμμαθητές τους εκτός σχολείου, να δημιουργήσουν σχέσεις οι οποίες ενδεχομένως θα βοηθήσουν και την εντός σχολείου καθημερινότητα. Δεκαπέντε μέρες για σκι στην Ελβετία με τους φίλους σου είναι κάτι που θα θυμάσαι για πάντα.
Δεν τολμώ να σκεφτώ πώς θα αντιδρούσαν οι δάσκαλοι αν τους ζητούσαν να συνοδεύσουν τα παιδιά στη διάρκεια των σχολικών διακοπών σε άλλο κράτος. Ισως και να έχουν δίκιο, αν λάβει κανείς υπόψη τους χαμηλούς μισθούς τους, καθώς και όσα χρειάζεται να αντιμετωπίσουν χωρίς υποστηρικτικό πλαίσιο.
Και στην Ελλάδα λειτουργούν διαφόρων ειδών camp ως «σανίδα σωτηρίας» για την απασχόληση των παιδιών την περίοδο των σχολικών διακοπών. Εχουν περίπου το ίδιο κόστος, αλλά πολύ λιγότερες παροχές και δεν συμπεριλαμβάνουν διανυκτέρευση. Η λύση για τους περισσότερους στα καθ’ ημάς είναι οι παππούδες (εφόσον υπάρχουν…) και αυξημένος χρόνος στο Ιντερνετ.
Επειδή τόσος λόγος γίνεται για το δημογραφικό, το να έχεις εξασφαλισμένο ότι τα παιδιά σου θα είναι καλά και ασφαλή όσο εσύ εργάζεσαι, χωρίς να χρειαστεί να ξοδέψεις μια περιουσία, είναι ένα μεγάλο κίνητρο…
