Δέκα χρόνια μετά το καλοκαίρι που η χώρα αθέτησε τις υποχρεώσεις της έναντι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η Ελλάδα προσέρχεται στην ετήσια σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας με πιστοληπτική ικανότητα ανεπτυγμένης αγοράς, ως οικονομία που κινείται με ρυθμούς ανάπτυξης υψηλότερους από την Ευρωζώνη και πολιτική ηγεσία που εμπνέει εμπιστοσύνη στους ξένους επενδυτές.
Με μια αγορά μάλιστα που έχει δει κάποιες από τις υψηλότερες αποδόσεις παγκοσμίως από τις αρχές του έτους, η αναβάθμιση του ελληνικού χρηματιστηρίου από τον FTSE Russell έρχεται να επιβεβαιώσει μια μακρά προσπάθεια ανάκαμψης της επενδυτικής εμπιστοσύνης, η οποία περνούσε μέσα από την εξυγίανση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος από τις συνέπειες της ελληνικής κρίσης χρέους.
Οπως έχει σημειωθεί σε αυτή την εφημερίδα, η αναβάθμιση ανοίγει τον δρόμο για να επιστρέψουν στο ελληνικό χρηματιστήριο τα «μεγάλα πορτοφόλια» – επενδυτικά και συνταξιοδοτικά ταμεία των πλουσιότερων οικονομιών, που προτιμούν να επενδύουν στην ασφάλεια των ανεπτυγμένων αγορών. Αλλά όπως δείχνει η αναστάτωση των τελευταίων ημερών στα διεθνή χρηματιστήρια, αυτή η ασφάλεια είναι εύθραυστη. Από τις προειδοποιήσεις για φούσκα στις αγορές μέχρι τους λεονταρισμούς στις εμπορικές διαπραγματεύσεις για τους δασμούς των ΗΠΑ στα κινεζικά προϊόντα, η πορεία της ελληνικής ανάκαμψης αντιμετωπίζει αυξημένους διεθνείς κινδύνους, από την επιμονή των πληθωριστικών πιέσεων μέχρι μια νέα κρίση χρέους.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην ατζέντα της ετήσιας συνόδου των διεθνών οικονομικών οργανισμών αυτή την εβδομάδα στην Ουάσιγκτον, το ζήτημα της ανθεκτικότητας κυριαρχεί. Και αν μέχρι σήμερα ο φόβος ενός ολομέτωπου εμπορικού πολέμου έχει αποφευχθεί, το ΔΝΤ προειδοποιεί πως μια απότομη διόρθωση στις αγορές θα ανέτρεπε τις εξαιρετικά ευνοϊκές χρηματοδοτικές συνθήκες, επιβραδύνοντας τον παγκόσμιο ρυθμό ανάπτυξης και αποκαλύπτοντας αδυναμίες, με πρώτη και κύρια την εκτόξευση του δημοσίου χρέους, το οποίο ήδη εκτιμάται πως θα ανέλθει στο 100% του ΑΕΠ το 2029. Σε συνδυασμό με τις πρώτες ενδείξεις αδυναμίας στην αγορά εργασίας και την ανησυχία για ένα νέο κύμα προστατευτισμού στο διεθνές εμπόριο, αλλά και τις επιπτώσεις που θα έχει αυτό στον πληθωρισμό, το ευνοϊκό επενδυτικό κλίμα μπορεί εύκολα να ανατραπεί.
Αν και η Ελλάδα παρουσιάζεται πλέον ως υπόδειγμα φορολογικής μεταρρύθμισης και οικονομικής εξυγίανσης, η πορεία για τον στόχο της βιώσιμης ανάπτυξης περνάει μέσα από την προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων και τη δημιουργία νέων, καλών θέσεων εργασίας. Η επιστροφή στις ανεπτυγμένες αγορές από μόνη της δεν συνεπάγεται και υπόσχεση σταθερότητας. Σε μια εποχή αβεβαιότητας, η Ελλάδα μπορεί να θωρακιστεί μόνο συνεχίζοντας να προοδεύει και αυτό σημαίνει συνέχιση των φιλικών προς την επιχειρηματικότητα μεταρρυθμίσεων. Οπως μάθαμε με σκληρό τρόπο μετά την ένταξη στο ευρώ, οι μεγάλοι στόχοι είναι ωφέλιμοι ως εφαλτήριο, ως εργαλείο κινητοποίησης για την ενίσχυση της εξωστρέφειας και της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, ώστε να ανταποκριθεί στις υψηλότερες απαιτήσεις των ανεπτυγμένων αγορών στις οποίες επιστρέφουμε, και όχι ως αυτοσκοπός.
* Η κ. Κατερίνα Σώκου είναι γενική διευθύντρια του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου στις ΗΠΑ.
