Οι τελευταίες φωτογραφίες από το Ισραήλ και τη Γάζα, με τους ταυτόχρονους πανηγυρισμούς και τα χαμογελαστά πρόσωπα ανθρώπων με αφορμή την ανακοίνωση επίτευξης εκεχειρίας έπειτα από δύο χρόνια εφιαλτικών πολεμικών επιχειρήσεων, σκορπίζουν φως σε όλο τον κόσμο και ωθούν όλους όσοι δεν στρατεύονται στο μίσος να εστιάσουν εκ νέου στο μείζον της αρμονικής συνύπαρξης πάνω σε τούτο τον πλανήτη.
Θυμάμαι σε παλαιότερες ανάλογες περιστάσεις επίτευξης μιας κάποιας συμφωνίας «ειρήνευσης» στην πολύπαθη περιοχή της Μέσης Ανατολής, κυκλοφορούσαν –και στο Διαδίκτυο– φωτογραφίες με ζευγάρι (συνήθως παιδιών) να αγκαλιάζονται και να φιλιούνται ακόμη και πάνω από τείχη ή συρματοπλέγματα – το ένα φορώντας σημαία του Ισραήλ και το άλλο της Παλαιστίνης. Είχαν διαρκέσει λίγο αυτές οι περίοδοι. Μοιάζουν πια εδώ και καιρό σαν παρενθέσεις σε μια μακραίωνη ιστορία καλλιέργειας μισαλλοδοξίας και σε αυτή τη γειτονιά του κόσμου. Αν και οι ταραγμένοι καιροί που ζούμε δυσκολεύουν την αισιοδοξία, μοιάζει να μην έχουμε άλλη επιλογή από το να ευχόμαστε και «κάτι» να κάνουμε, ώστε αν και τώρα έχουμε να κάνουμε με ακόμη μια «παρένθεση», τουλάχιστον αυτή να διαρκέσει πολύ περισσότερο συγκριτικά με τις προηγούμενες. Ετσι, ίσως, να (μας) δοθεί χρόνος να εργαστούμε άπαντες στην κατεύθυνση του να δημιουργήσουμε νέους ή να ενισχύσουμε τους υπάρχοντες θεσμούς, που ο ρόλος τους είναι να μπει τέλος στις κάθε είδους πολεμικές συρράξεις και να εδραιωθεί η ειρήνη. Το σε ποιο σημείο βρισκόμαστε ως ανθρωπότητα, έδειξε με πρόσφατη ομιλία του ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας Γιώργος Γεραπετρίτης (Δεκέμβριος 2024, συνέδριο με τίτλο «Δοκιμασίες Δικαίου και Πολιτικής στη Διεθνή Δικαιοταξία»): «55 συρράξεις αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε εξέλιξη στην υφήλιο σε 197 κράτη. Περισσότερο από το 25% των κρατών βρίσκονται σε καθεστώς ένοπλης σύρραξης ή άλλης μορφής ένοπλης έντασης», είχε σημειώσει. Είναι οδυνηρό και μόνο να το σκέφτεσαι.
Τώρα, με την ευκαιρία της τελευταίας εξέλιξης στη Μέση Ανατολή, είναι ευκαιρία για αναστοχασμό: Πώς φτάσαμε πάλι στο σημείο να αιμορραγεί η Υφήλιος; Τι λάθη κάναμε; Πώς ήταν δυνατόν να τα διορθώσουμε;
Αυτό που δεν υπάρχει η πολυτέλεια να διαθέτουμε σε αυτή τη στροφή της Ιστορίας, είναι ο χρόνος. Τα κάθε είδους «γεράκια» σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο, όταν δεν είναι σε δράση, βρίσκονται σε κατάσταση επιφυλακής και ετοιμότητας.
Μα η λαχτάρα των ανθρώπων, όσων έχουν οριστικά απορρίψει την ένταξή τους σε στρατόπεδα και, αντιθέτως, επιλέγουν τις αγκαλιές και τα χαμόγελα (όπως τα τωρινά σε Ισραήλ και Γάζα) καθώς και την ανιδιοτελή προσφορά, και μια διπλωματία στηριζόμενη στο Διεθνές Δίκαιο –ουχί στη συναλλαγή– μπορεί και χρειάζεται να γίνουν κινητήριος μοχλός για ένα καλύτερο αύριο.
• O Πάσχος Μανδραβέλης
απουσιάζει σε άδεια.
