Και ενώ ασχολούμαστε με μια νεοδημοκρατική απουσία «γεμάτη σημασία» από την εκδήλωση παρουσίασης βιβλίου βουλευτή και στελέχους της παράταξης· ενώ αναλώνουμε χρόνο στις αντιπαραθέσεις στη Βουλή, στα «ρήγματα» στην Κεντροαριστερά, στις υποθετικές αναδιατάξεις του πολιτικού σκηνικού, σε νέα κόμματα με παλιά πρόσωπα και σε άλλες «ειδήσεις» εσωτερικής κατανάλωσης, τα πραγματικά προβλήματα συσσωρεύονται με όλο και λιγότερες πιθανότητες να δοθούν λύσεις. Τι θα γίνει, για παράδειγμα, με τη διαγνωσμένη λειψυδρία που κάποια στιγμή (καθόλου μακρινή) θα εκδηλωθεί, πλήττοντας και την κύρια πηγή εσόδων που είναι ο τουρισμός; Τα έργα για το νερό «βαλτώνουν» («Κ», 9/10), οι διαφωνίες πολλές και οι πολιτικές κινήσεις με κόστος που πρέπει να γίνουν θα θίξουν εδραιωμένα συμφέροντα. Τα δημόσια νοσοκομεία εμφανίζουν ανησυχητικές αρρυθμίες. Κάθε τόσο ένα νέο σκάνδαλο (εκτός από τον ΟΠΕΚΕΠΕ) με απάτες, που εντείνουν τον κοινωνικό θυμό, κάνει την εμφάνισή του και ταξινομείται «προς διερεύνηση». Αυτοδιοίκηση και κυβέρνηση παλεύουν να κλείσουν «τρύπες» που χάσκουν στη διαχείριση των απορριμμάτων. Τα περιστατικά που δηλώνουν ότι τα αστικά λεωφορεία κυκλοφορούν με λυμένα τα φρένα και οι επιβάτες με λυμένα τα ζωνάρια δεν είναι αμελητέα. Κι αυτά είναι μια, επί τροχάδην, σταχυολόγηση ζωτικών θεμάτων που πιέζουν (με πρώτο το νερό) για λύσεις. Ή, τουλάχιστον, για κινήσεις που να δεσμεύονται στη λύση, όχι να την εξαγγέλλουν και ύστερα να την εγκαταλείπουν.
Oλα δείχνουν ότι, με μικρές εξαιρέσεις κινητικότητας, η κυβέρνηση αγοράζει χρόνο έως τις επόμενες εκλογές. Χρόνο όλο και πιο ακριβό. Η προσφορά δε του κ. Τσίπρα –με το υπό δημιουργίαν κόμμα του– προς αυτήν την κατεύθυνση είναι αξιομνημόνευτη. Για ένα μεγάλο διάστημα η πολιτική ζωή θα εξαντληθεί σε αναφορές στο παρελθόν σε «αυταπάτες» και «ασυδοσία», οι εφιαλτικές στιγμές που πέρασε η χώρα θα φρεσκάρονται με κάθε αφορμή, η έμφαση στην πολιτικολογία θα σπρώχνει τον καιρό προς τις κάλπες. Τα προβλήματα θα λιμνάζουν, η προσοχή θα είναι στραμμένη αλλού. Γιατί ο αποπροσανατολισμός από τα δύσκολα των μεταρρυθμίσεων, που δεν προχωρούν, εξυπηρετεί. Ποιους; Οχι μόνο το πολιτικό σύστημα, αλλά και ένα μέρος της κοινωνίας που ευνοείται από την ακινησία και όχι μόνο γιατί βολεύεται με τα «λιμνάζοντα». Τα θολά νερά που καλύπτουν ιδιοτέλειες κρατούν και τη χώρα σε στασιμότητα και υστέρηση.
