Βρίσκεται, λοιπόν, στο τραπέζι η σκέψη να απαγορευτούν τα social media για παιδιά και εφήβους κάτω των 16 ετών. Για να το πούμε με μεγαλύτερη ακρίβεια, θα δημιουργηθεί ένα «εργαλείο» το οποίο όταν εγκατασταθεί στο κινητό του εφήβου/παιδιού στο kids wallet θα εμποδίζει την πρόσβαση σε συγκεκριμένες εφαρμογές ανάλογα με την ηλικία του. Για όσους σκέφτονται ότι μπορείς να μη βάλεις την αληθινή σου ηλικία –όπως συμβαίνει συχνά–, η συγκεκριμένη εφαρμογή θα έχει τη δυνατότητα να αναγνωρίζει ότι ο χρήστης Α είναι ανήλικος εφόσον θα είναι συνδεμένη με το μητρώο πολιτών.
Ομως η τελική απόφαση θα βαρύνει τους γονείς και κηδεμόνες των παιδιών, οι οποίοι θα χρειαστεί να αποφασίσουν αν θα εγκαταστήσουν την εφαρμογή ή όχι. Ρωτώντας γονείς για το αν θεωρούν χρήσιμο ένα τέτοιο «εργαλείο», βρέθηκα μπροστά σε μια παράξενη συνθήκη. Οι ίδιοι που με απόγνωση λένε «είναι όλη μέρα στο κινητό, δεν μπορώ να επικοινωνήσω πια», φάνηκαν απρόθυμοι να εγκαταστήσουν την εφαρμογή αντιμετωπίζοντάς την ως ένα θέμα που θα οδηγήσει σε μία ακόμη σύγκρουση.
Βάζουμε, λοιπόν, τη βολή μας πάνω από το καλό των παιδιών μας; Πιθανόν, αλλά ίσως και όχι. Το πρόβλημα είναι ότι, εκτός από τις απαγορεύσεις, εμείς οι ενήλικοι δεν έχουμε στη φαρέτρα μας κανένα άλλο όπλο για να πείσουμε τα παιδιά μας για τους κινδύνους του Διαδικτύου. Μπορούμε να μάθουμε το παιδί μας πώς να περνάει τον δρόμο, αλλά δεν ξέρουμε να του δείξουμε πώς να πλοηγηθεί προφυλάσσοντας τον εαυτό του στον θαυμαστό ψηφιακό κόσμο. Οσο και να προσπαθήσουμε, οι έφηβοι θα είναι μπροστά από εμάς, είναι… γηγενείς του Διαδικτύου, δεν το συνάντησαν εκ των υστέρων.
Και αν εμείς κλείσουμε τα social για το δικό μας παιδί, ο φίλος του θα έχει, έτσι με κάποιον τρόπο θα βρει πρόσβαση.
Δεν εννοώ πως δεν έχουν σημασία τα όρια, κάθε άλλο. Φυσικά και χρειάζεται να τεθούν περιορισμοί επιτέλους.
Αλλά δίπλα στις απαγορεύσεις και στους περιορισμούς, ίσως και πριν από αυτά, χρειάζονται γνώση, οδηγίες, εξήγηση, μέτρα που θα δείχνουν έγνοια από εμάς τους ενήλικες προς τους ανηλίκους. Χρειάζονται άμεσα μαθήματα ψηφιακού εγγραμματισμού σε όλα τα σχολεία, σε όλες τις βαθμίδες, κοινά σεμινάρια παιδιών και γονιών.
Την ώρα που εμείς εφαρμόζουμε πιλοτικά προγράμματα σε μερικές δεκάδες σχολεία, τα παιδιά μας έχουν κάνει φίλους εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης, στα οποία απευθύνονται για να βρουν λύση στις δυσκολίες τους…
