Ηρθε κρατώντας τη ρομφαία της κάθαρσης. Περίμενε το πλήθος και το φιλοθέαμον κοινό να δει χειροπέδες, καταδίκες, μέχρι και την πτώση της κυβέρνησης. Γιατί όλα αυτά; Γιατί αυτές οι υψηλές προσδοκίες από μια Ρουμάνα εισαγγελέα; Διότι είναι καταγεγραμμένο στο υποσυνείδητο του Ελληνα πως, τόσο τα καλά όσο και τα κακά, στην πατρίδα μας μπορεί να συμβούν μόνο με έξωθεν παρεμβάσεις. Για να μην πάω σε παλαιότερες εποχές, στον καιρό των μνημονίων, άλλοι Ελληνες θεωρούσαν τα μνημόνια ευλογία και άλλοι, εμφανώς οι περισσότεροι, κατάρα. Αυτός ο διχασμός εκφράστηκε με δύο συνθήματα: «Ντάισεμπλουμ, γερά» από τη μια μεριά, «go back, κυρία Μέρκελ» από την άλλη. Ο Φούχτελ, ο Ολι Ρεν και ο Πολ Τόμσεν εξέφραζαν το απόλυτο καλό και το απόλυτο κακό. Η ξένη παρέμβαση είχε ενσωματωθεί πλήρως ιδεολογικά και πολιτικά στη ζωή των Ελλήνων.
Είναι καταγεγραμμένο στο υποσυνείδητο του κόσμου πως, τόσο τα καλά όσο και τα κακά, στην πατρίδα μας μπορεί να συμβούν μόνο με έξωθεν παρεμβάσεις.
Ξέχασα να αναφέρω και τη Ρουμάνα Ντέλια Βελκουλέσκου, η οποία, με την ανέκφραστη ματιά της και τη δωρική φυσιογνωμία της, εθεωρείτο η σκληρή του ΔΝΤ. Ετσι, η αποχώρησή της από την Ελλάδα έφερε την ανακούφιση στους τότε κυβερνώντες. Φαίνεται πως οι Ρουμάνες τελικά είναι σκληρά καρύδια. Είναι αυτό που λέγαμε παλαιότερα για τους εφοριακούς: «Αυτόν να τον φοβάσαι. Ο,τι βρίσκει το γράφει». Ετσι και η Κοβέσι. Εχοντας μιαν ιεραποστολική αντίληψη για τον ρόλο της σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση, ό,τι στραβό βλέπει το καταγράφει. Φυσικά, αυτή η συμπεριφορά δημιουργεί προβλήματα σχεδόν σε όλα τα κράτη που βρίσκονται στη δικαιοδοσία της, καθώς έχουν μάθει να λειτουργούν με ζαβολιές. Αλλες μικρές και άλλες μεγάλες.
Στην πατρίδα μας, όπου η μανιχαϊστική αντίληψη είναι η επικρατούσα, οι άσπιλοι, οι άμωμοι και οι κατέχοντες το ηθικό πλεονέκτημα είδαν στο πρόσωπο της Ρουμάνας ένα νέο αρχάγγελο της κάθαρσης. Φαίνεται όμως πως η Λάουρα Κοβέσι δεν έχει καμιά διάθεση να εμπλακεί στο εγχώριο πολιτικό παιχνίδι και η δουλειά της να εργαλειοποιηθεί. Εμπειρη, τηρεί τις ισορροπίες αλλά και τις αποστάσεις, ώστε να μην κατηγορηθεί πως συνδιαμορφώνει το πολιτικό κλίμα. Φεύγοντας, ίσως να μας άφηνε για σουβενίρ τη ρομφαία της.
